Αρχείο Νίκου Ζαχαρίου
Ο Νίκος Ζαχαρίου γεννήθηκε στον Πειραιά το 1923. Στη νεανική του ηλικία έγινε μέλος διαφόρων χορωδιών, μεταξύ άλλων και της χορωδίας Πειραιώς υπό τον Μενέλαο Παλλάντιο. Η ενασχόλησή του με το τραγούδι ξεκινά από τις τελευταίες τάξεις του γυμνασίου παρακολουθώντας μαθήματα φωνητικής με τον Μίλτο Βιθηνό. Συνεχίζει με πιό συστηματικό τρόπο τις σπουδές του στο Εθνικό Ωδείο απ' όπου αποφοίτησε με άριστα παμψηφεί και με τιμητική διάκριση. Το 1943 προσλαμβάνεται στη χορωδία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και από το 1950 συμμετέχει σποραδικά ως σολίστ σε διάφορες όπερες και οπερέτες, με αποκορύφωμα το 1953, όταν εμφανίζεται σε συναυλίες στο αρχαίο θέατρο της Πάτρας και στο Ηρώδειο. Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς ο Νίκος Ζαχαρίου μεταβαίνει στην Ιταλία για σπουδές. Αντ' αυτού όμως εντάσεται στο δυναμικό της Σκάλας ως σολίστ. Στις 16 Δεκεμβρίου 1953 ο Nicola Zaccaria όπως ήταν το ψευδώνυμο που υιοθέτησε έκτοτε, κάνει το ντεμπούτο του στη σκάλα του Μιλάνου ως Σπαραφουτσίλε στο "Ριγκολέτο" του Βέρντι. Οι εμφανίσεις του στη Σκάλα και στα σημαντικότερα λυρικά θέατρα όλου του κόσμου πυκνώνουν. Πλέον, καθιερώνεται ως ένας από τους σπουδαιότερου βαθύφωνους του κόσμου με ένα ευρύ ρεπερτόριο. Ξεχωριστή θέση στη καριέρα του αποτελεί το γεγονός της συνεργασίας του με τη Μαρία Κάλλας σε 14 όπερες, με τη πρώτη τους κοινή εμφάνιση να γίνεται το 1955 στη Σκάλα του Μιλάνου με την όπερα "Λουτσία ντι Λαμεμούρ" του Ντονιτσέτι υπό τη διεύθυνση του Χέρμπερτ φον Κάραγιαν. Πέθανε στις 24 Ιουλίου 2007. Το αρχείο αποτελείται κυρίως από φωτογραφίες, προγράμματα και αφίσες από τη διεθνή καριέρα του Νίκου Ζαχαρίου. Εμπλουτίζεται όμως με βιβλία και οπτικοακουστικό υλικό. Ειδικά για τους δίσκους 33 στροφών θα πρέπει να αναφερθεί ότι έχουν τοποθετηθεί στη κύρια συλλογή των LP της Βιβλιοθήκης.