Αρχείο Σπύρου Μαρκεζίνη
Ο Σπύρος Μαρκεζίνης, γιος του πολιτικού Βασίλειου Μαρκεζίνη (1862-1942), γεννήθηκε στην Αθήνα το 1909, καταγόμενος από τη Σαντορίνη. Πήρε πτυχίο Νομικής και Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών. Άσκησε δικηγορία στην Αθήνα και από το 1936 ως το 1946 ήταν νομικός σύμβουλος του βασιλιά Γεωργίου Α΄. Στην Κατοχή ήταν μέλος της πενταμελούς «Μυστικής Επιτροπής Αγώνος» και πρωτοστάτησε στις προσπάθειες επαναφοράς της δυναστείας. Το 1946 συνεργάστηκε με την Ηνωμένη Παράταξη Εθνικοφρόνων και εξελέγη βουλευτής. Το 1947 ίδρυσε το «Νέον κόμμα», το 1949 συμμετείχε ως υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση Σοφούλη. Προσχώρησε στον Ελληνικό Συναγερμό του Α. Παπάγου και εξελέγη το 1951 και το 1952, οπότε και ανέλαβε υπουργός Συντονισμού. Το 1954 αποχώρησε διαφωνώντας με τον Παπάγο, το 1955 ίδρυσε το «Κόμμα των προοδευτικών», το 1958 εκλέχθηκε βουλευτής, το 1959 επισκέφθηκε επισήμως την ΕΣΣΔ. Το 1961 το «Κόμμα των προοδευτικών» συνέπραξε με την Ένωση Κέντρου και ο ίδιος αναδείχτηκε πρώτος βουλευτής Αθηνών, αλλά δύο χρόνια αργότερα έμεινε εκτός βουλής και το 1964 συνεργάστηκε με την ΕΡΕ και εκλέχθηκε πάλι πρώτος βουλευτής Αθηνών. Αναγνώρισε το καθεστώς της δικτατορίας και ανέλαβε την πρωθυπουργία τον Οκτώβριο του 1973, όπου και βρισκόταν κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου. Ανατράπηκε από τον Δ. Ιωαννίδη, συμμετείχε στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας υπό τον Κ. Καραμανλή και μεταδικτατορικά ανασύστησε το «Κόμμα των προοδευτικών» χωρίς επιτυχία. Στο συγγραφικό έργο του συγκαταλέγεται η "Πολιτική ιστορία της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδος". Πέθανε το 2000. Ο γιος του Βασίλειος Μαρκεζίνης γεννήθηκε το 1944, σπούδασε στη Νομική του Πανεπιστημίου Αθηνών και ολοκλήρωσε τη διατριβή του. Το 1968 μετέβη στην Αγγλία, απέκτησε δεύτερο διδακτορικό, ίδρυσε στην Οξφόρδη το Ινστιτούτο Ευρωπαϊκού και Συγκριτικού Δικαίου και δίδαξε σε πολλά πανεπιστήμια. Το έργο του επικεντρώνεται κυρίως στο συγκριτικό Δίκαιο. Στη συλλογή Περιλαμβάνεται τετράδιο σπουδών του Βασιλείου Μαρκεζίνη, πατέρα του Σπύρου, με ένδειξη «Traductions Francaises, Athenes le 13 Fevrier 1874». Το υπόλοιπο υλικό αφορά την έκδοση του Μιχαήλ Δανέζη "Σαντορίνη" (1971): δύο επιστολές του Εμ. Λυγνού και μία επιστολή του Μ. Δανέζη προς τον Σπ. Μαρκεζίνη που αφορούν την παροχή βιογραφικών στοιχείων δικών του και του γιού του Βασίλειου, εικονογραφικού υλικού και προλόγου του βιβλίου από τον Σπ. Μαρκεζίνη (1970).
