Ο Διονύσιος Ρώμας, γόνος παλαιάς αριστοκρατικής οικογένειας της Ζακύνθου, γιος του Γεωργίου Κανδιάνου Ρώμα (1725-1796), προξένου της Βενετίας στην Πελοπόννησο, γεννήθηκε το 1771. Σπούδασε νομικά στην Πάδοβα. Το 1794 διαδέχθηκε τον πατέρα του στη θέση του γενικού προξένου της Βενετίας στο Μοριά και στη Ρούμελη. Με αυτή την ιδιότητά του συνδέθηκε και καλλιέργησε σχέσεις με τους σημαντικότερους προκρίτους και οπλαρχηγούς του τόπου. Συνδέθηκε φιλικά με τον Θ. Κολοκοτρώνη. Το 1803 εκλέχθηκε μέλος της συντακτικής επιτροπής για τη ψήφιση του Επτανησιακού Συντάγματος και το 1806 διορίστηκε στη θέση του Πρύτανη Κερκύρας. Το 1809 εξελέγη γερουσιαστής και το 1810 ταξίδεψε ως αντιπρόσωπος των Ιονίων Νήσων στο Παρίσι για να συγχαρεί τον Ναπολέοντα Α΄ για τη γέννηση του γιού του. Στη Γαλλία παρασημοφορήθηκε με το παράσημο της Λεγεώνος της Τιμής. Την άνοιξη του 1815 ο Ρώμας ίδρυσε στη Ζάκυνθο Τεκτονική Στοά με το όνομα “Αναγεννηθείς Φοίνιξ”. Το 1816 ήρθε σε σύγκρουση με τον άγγλο Ύπατο Αρμοστή Θ. Μαίτλαντ για την επιβολή απολυταρχικού καθεστώτος και έφυγε από την Κέρκυρα για τη Ζάκυνθο. Τον Απρίλιο του 1819 μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία από τον Αριστείδη Παπά. Το 1820 αγγλικό στρατιωτικό άγημα απέκλεισε το αρχοντικό του Ρώμα με σκοπό την ανακάλυψη μυστικών πατριωτικών εγγράφων, ενώ ο Ρώμας δικαιολογήθηκε στον τοποτηρητή Ross, τέκτονα χαμηλότερου βαθμού, ότι επρόκειτο για τεκτονικά έγγραφα και έτσι σταμάτησε κάθε ενέργεια. Για να αποφύγει την καταδίωξη των Άγγλων, ο Δ. Ρώμας κατέφυγε στη Βενετία, όπου παρέμεινε για τέσσερα χρόνια. Επιστρέφοντας στη Ζάκυνθο ίδρυσε την Επιτροπή Ζακύνθου με σκοπό την οικονομική και πολεμική ενίσχυση του Αγώνα. Το 1833 μετέβη στο Ναύπλιο για να υποδεχθεί τον Όθωνα, αλλά εκεί κατηγορήθηκε ότι συμμετείχε σε συνωμοσία εναντίον του μαζί με τον Θ.Κολοκοτρώνη και τον Δ. Πλαπούτα, οι οποίοι και καταδικάστηκαν σε θάνατο. Όταν αναθεωρήθηκε η δίκη, οι τρεις άνδρες αθωώθηκαν πανηγυρικά. Ο Όθωνας τίμησε τον Ρώμα με το ανώτερο παράσημο του Ταξιάρχη του Σωτήρος και τον ονόμασε Σύμβουλο της Επικρατείας. Ο Διονύσιος Ρώμας πέθανε στη Ζάκυνθο το 1857. Η Επιτροπή Ζακύνθου συνεισέφερε στην υποστήριξη του Αγώνα στέλνοντας πολεμοφόδια και τρόφιμα στο Ναυαρίνο και στο Μεσολόγγι, τα οποία προμηθευόταν από συνεισφορές Ζακυνθίων, ναυλώνοντας τα καΐκια των πλοιάρχων και επεμβαίνοντας για την κατάπαυση των συγκρούσεων των οπλαρχηγών. Οργάνωσε επίσης εθελοντικά σώματα πολεμιστών. Δύο από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Επιτροπής φαίνεται ότι ήταν: α) οι κατασκοπευτικοί σύνδεσμοι που διατηρούσε στο στρατόπεδο του Ιμπραήμ και β) η αίτηση για την αγγλική υποστήριξη και προστασία του Αγώνα. Ο Γεώργιος Κανδιάνος Ρώμας (1769-1860), γιος του Διονύσιου, ήταν μέλος του πρώτου Κοινοβουλίου των Ιονίων Νήσων, του οποίου εξελέγη πρόεδρος το 1850. Στη συνέχεια διετέλεσε πρόεδρος της Γερουσίας. Περιεχόμενο του αρχείου: Έγγραφα που αφορούν τον Ζώρζη Κανδιάνο Ρώμα, πρόξενο της Βενετίας στην Αρκαδία. Υπομνήματα, σχέδια επιστολών, αλληλογραφία του ζακυνθινού Φιλικού Διονυσίου Ρώμα και της Επιτροπής Ζακύνθου (αποτελούμενης από τους Δ. Ρώμα, Κ. Δραγώνα, Π. Στεφάνου) με προκρίτους και οπλαρχηγούς σχετικά με θέματα πολιτικά και στρατιωτικά του Αγώνα της Ανεξαρτησίας. Επίσης αλληλογραφία και προσωπικά έγγραφα του Γεωργίου Κανδιάνου Ρώμα, μέλους του Κοινοβουλίου των Ιονίων Νήσων και προέδρου της Γερουσίας. Δομή του αρχείου: Φάκελος 1 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΡΩΜΑ (1499-1817) Φάκελος 2 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΡΩΜΑΣ - ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΑΚΥΝΘΟΥ (1819-1824) Φάκελος 3 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΡΩΜΑΣ - ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΑΚΥΝΘΟΥ (1825) Φάκελος 4 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΡΩΜΑΣ - ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΑΚΥΝΘΟΥ (1826) Φάκελος 5 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΡΩΜΑΣ - ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΑΚΥΝΘΟΥ (1827) Φάκελος 6 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΡΩΜΑΣ - ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΑΚΥΝΘΟΥ - ΚΑΝΔΙΑΝΟΣ ΡΩΜΑΣ (1828-1853) Φάκελος 7 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΡΩΜΑΣ - ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΑΚΥΝΘΟΥ - ΚΑΝΔΙΑΝΟΣ ΡΩΜΑΣ (1854-1899) Φάκελος 8 ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΡΩΜΑ Βλ. και την αναλυτική περιγραφή του αρχείου στο: http://www.elia.org.gr/userfiles/archives/%CE%A1%CE%A9%CE%9C%CE%91__%CE%9F%CE%99%CE%9A.pdf

Το αρχείο περιέχει υλικό που αφορά τον μέλη της οικογένειας Ρώτα. Συγκεκριμένα περιλαμβάνονται τεκμήρια του Αριστείδη Δημητρίου Ρώτα (δελτίο αναγνωρίσεως φοιτητή, 1921, δίπλωμα γραφέως του Πολεμικού Ναυτικού, 1923, ευχαριστήρια επιστολή του Περιφερειακού Διοικητή Ε.Ο.Ν. Κυκλάδων για τη χορήγηση ακαλλιέργητων γαιών στην υποδιοίκηση Κυκλάδων της οργάνωσης, 1939), της Αριάδνης Ρώτα (ευχαριστήριες επιστολές από το ίδρυμα «Η φανέλλα του στρατιώτου», 1940, του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού και της Φρειδερίκης,1960), δελτία ταυτοτήτων του Ευστάθιου Παγορόπουλου και της σύζυγου του Έλλης Παγοροπούλου, το γένος Ρώτα (1944-1947), καθώς και ομολογίες του δανείου του 1926.

Το αρχείο αποτελείται από 3 ενότητες, κάθε μία αφιερωμένη στα τρία συγγενικά πρόσωπα της Ιωάννας Τσάτσου. Η Ενότητα Ι αφορά τον πατέρα της, Στυλιανό Σεφεριάδη (1873-1951), διαπρεπή νομικό, καθηγητή της Νομικής Σχολής με διεθνή καριέρα, αλλά και με εκτενές λογοτεχνικό έργο. Η Ενότητα ΙΙ αφορά το μεγάλο αδελφό της, Γιώργο Σεφέρη (1900-1971), διπλωμάτη και νομπελίστα ποιητή, ενώ η Ενότητα ΙΙΙ, το μικρό της αδελφό, Άγγελο Σεφεριάδη (1905-1950). Όλες οι ενότητες περιλαμβάνουν προσωπικά έγγραφα (σχολικά τεκμήρια, διαβατήρια κλπ), αλληλογραφία, χειρόγραφα κείμενα και αποκόμματα τύπου. Η Ενότητα Ι έχει διαιρεθεί στις εξής 5 υποενότητες ανάλογα με τις δραστηριότητες του Στ. Σεφεριάδη: Υποενότητα Ι.1: Προσωπικά και οικογενειακά έγγραφα, Υποενότητα Ι.2: Ο λογοτέχνης Στ. Σεφεριάδης, Υποενότητα Ι.3: Ο νομικός και πανεπιστημιακός Στ. Σεφεριάδης, Υποενότητα Ι.4: Τιμητικές διακρίσεις (τα παράσημά του), Υποενότητα Ι.5: Αλληλογραφία (οικογενειακή και επαγγελματική). Η Ενότητα ΙΙ (Γιώργος Σεφέρης) έρχεται να συμπληρώσει το αρχείο του ποιητή που φυλάσσεται από χρόνια στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα σχολικά τεκμήρια του Σεφέρη και η εκτενής αλληλογραφία του με την αδελφή του. Στην ενότητα περιλαμβάνονται και κάποια έργα του ποιητή, ανάμεσα στα οποία ένα δακτυλόγραφο αντίτυπο της ποιητικής του συλλογής Στέρνα με χειρόγραφες σημειώσεις και διορθώσεις (1931-1932). Υπάρχουν επίσης αποκόμματα τύπου και δευτερογενές υλικό σχετικά με τον ποιητή που συνέλεγε η ΙΤ και η Δ. Μυλωνά. Στην Ενότητα ΙΙΙ εκτός από τα προσωπικά και υπηρεσιακά έγγραφα υπάρχουν τεκμήρια σχετικά με το θάνατο του Άγγελου στην Αμερική (διευθέτηση κληρονομικών και άλλων ζητημάτων). Από το λογοτεχνικό έργο του Ά. Σεφεριάδη ξεχωρίζουν τα ποιήματά του και η μετάφραση του έργου του Shakespeare, Η τραγωδία του Αμλέτου πρίγκηπα της Δανίας (δακτυλόγραφο). Το μεγαλύτερο μέρος της αλληλογραφίας του καταλαμβάνουν οι επιστολές της αδελφής του, ΙΤ.

1. Έγγραφο του Συνταγματάρχη Διοικητή της 3ης Τετραρχίας της Β' Φάλαγγας Αγρινίου προς τους αξιωματικούς αυτής, Γεώργιο Σκίπη και Γεώργιο Τρομάρα, 2. Επιστολή του Ευαγγέλη Σκίπη απόστρατου Συνταγματάρχη της Χωροφυλακής προς τον Καλίνσκη στις 22 Απριλίου 1889 εκ Λαρίσης.

Ο Παναγής Σκουζές (1776-1847), ένας από τα πρώτα μέλη της Φιλικής Εταιρείας, προμήθευσε με δικά του έξοδα τον πρώτο ελληνικό στρατό με όπλα για την Επανάσταση του 1821. Ο Γεώργιος Σκουζές (1811-1884), γιος του Παναγή, είχε αρχικά αναμειχθεί με το εμπόριο στην Τεργέστη, αλλά αργότερα συμμετείχε στην ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, την Ιωνική-Βιομηχανική Τράπεζα και την Εταιρεία Σιδηροδρόμων Αθηνών-Πειραιώς. Το αρχείο περιλαμβάνει νομικά και εμπορικά έγγραφα της εταιρείας Σκουζέ, σημειώσεις σχετικά με την αρχιτεκτονική, περιοδικά και εφημερίδες.

Το Αρχείο της Οικογένειας Σλήμαν είναι χωρισμένο σε δύο κατηγορίες. Α. Πρωτότυπα έγγραφα της οικογένειας υλικό για τον πατέρα του Σλήμαν, Ernst Johann Adolph Schliemann, ένα γενεαλογικό δέντρο, σημειωματάρια και οκτώ διπλώματα. Επίσης, επιστολές της αδελφής του Σλήμαν, Louise Therese Sophie Schliemann, επιστολές της Ανδρομάχης και του Αγαμέμνονα, παιδιών του Ερρίκου και της Σοφίας, επιστολές των αδελφών Louis and Paul, και γράμματα της πρώτης συζύγου του Αικατερίνης. Β. Δευτερεύον υλικό που περιέχει έγγραφα σε σχέση με την Nadézhda Schliemann Andrusovová, κόρη του Ερρίκου από τον πρώτο του γάμο, τα οποία δωρήθηκαν από την εγγονή της Nadézhda, Galina Andrusovová-Vlčeková, τον Ιούνιο του 1990. Το αρχείο της Nadézhda περιλαμβάνει πιστοποιητικά γέννησής της και πανεπιστημιακά διπλώματα, έναν κατάλογο των περιουσιακών στοιχείων της μετά τον θάνατό της, έναν γενεαλογικό πίνακα των απογόνων της Ekaterina Lyshina και του Ερρίκου Σλήμαν, 15 φωτογραφίες της οικογένειας των Nadézhda και Nikolai Andrusov, μαζί με μια φωτογραφία της Ekaterina Lyshina Schliemann και έναν φάκελο για την Minna Meincke. Αν και δεν ήταν μέλος της οικογένειας, η Minna ήταν ο παιδικός έρωτας του Σλήμαν και διατήρησε επαφή μαζί της σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ο φάκελος περιέχει φωτογραφίες του Ερρίκου και της Minna (1879) και ένα άρθρο σχετικά με την Minna στα γερμανικά.

Η οικογένεια Στεφάνου καταγόταν την Πελοπόννησο και εγκαταστάθηκε στη Ζάκυνθο μετά τα Ορλωφικά. Ο Παναγιώτης-Μαρίνος Στεφάνου (1791-1863) Σπούδασε γιατρός στην Πίζα και στο Παρίσι και το 1813 επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου άσκησε το επάγγελμά του ιατροχειρούργου. Ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρείας και της Επιτροπής Αγώνος Ζακύνθου. Μετά από πρόταση του άγγλου αρμοστή μεσολάβησε για την απελευθέρωση των γυναικών του χαρεμιού του Χουρσίτ Πασά που αιχμαλωτίστηκαν μετά την άλωση της Τριπολιτσάς. Τιμήθηκε από την Γ΄Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας (1827) και από τον Οθωνα. Ο Διονύσιος, γιος του Παναγιώτη-Μαρίνου Στεφάνου (1835-1916) σπούδασε νομική στην Αθήνα και στο Παρίσι. Το 1864 διορίστηκε ειρηνοδίκης στην Κέρκυρα και έγινε αρεοπαγίτης το 1873. Το 1882 διορίστηκε νομικός σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών. Το 1888 προήχθη σε δικαστικό σύμβουλο του Υπουργείου Οικονομικών και πρόεδρο του Νομικού Συμβουλίου. Ο Δ. Στεφάνου πρωτοεξελέγη βουλευτής το 1890, ενώ από το 1893 ως το 1895 διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης και Εξωτερικών. Μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο έλαβε μέρος μαζί με τον έλληνα πρεσβευτή Ν. Μαυροκορδάτο στις διαπραγματεύσεις στην Κων/πολη για την υπογραφή συνθήκης ειρήνης μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης (1908-9) επί κυβερνήσεως Γ. Θεοτόκη και το 1909 ανέλαβε τη διεύθυνση του Πολιτικού Γραφείου του βασιλιά Γεωργίου Α΄, θέση από την οποία παραιτήθηκε δύο χρόνια αργότερα. Υπήρξε μέλος πολλών συλλόγων και εταιρειών, καθώς και υψηλόβαθμος τέκτονας. Έγραψε πολλές νομικές μελέτες, άρθρα και βιβλιοκρισίες. Το αρχείο της οικογένειας Στεφάνου αποτελείται συνολικά από έξι (6) φακέλους. Ο πρώτος φάκελος αναφέρεται σε μέλη της οικογένειας του Ιωάννου Θ. Στεφάνου (στον γιο του Πανταζή και τα παιδιά του καθώς και στα παιδιά των γιων του Κωνσταντίνου και Νικολάου). Οι φάκελοι 2-3 αφορούν τον Παναγιώτη-Μαρίνο Στεφάνου (γιο του Θεοδώρου Π. Στεφάνου) και τέλος οι φάκελοι 4-6 τον Διονύσιο Στεφάνου (γιο του Παναγιώτη Μαρίνου Θ. Στεφάνου). Έγγραφα που αφορούν την οικογένεια Στεφάνου βρίσκονται επίσης στο αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών και στην κατοχή απογόνων της οικογένειας Διονυσίου Π. Στεφάνου. Δομή του αρχείου: ΦΑΚΕΛΟΣ 1 ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΙΩΑΝΝΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ (1750-1840) "Φάκελλος οικιακών εγγράφων" (Φάκελλοι Α'- Η') Οι παρακάτω φάκελοι περιλαμβάνουν δικαιοπρακτικά κυρίως έγγραφα (προικοσύμφωνα, διαθήκες, συμφωνητικά κ. ά. ) που αφορούν το αναγραφόμενο πρόσωπο και την οικογένειά του. Φακ. Α' Πανταζής Στεφάνου του Ιωάννου (1750-1805) 16 έγγραφα Φακ. Β' Θεόδωρος Στεφάνου του Πανταζή (1794-1811) 3 έγγραφα Φακ. Γ' Κωνσταντίνος Στεφάνου του Πανταζή (1815) 1 έγγραφο Φακ. Δ' Αλέξιος Στεφάνου του Πανταζή (1800-1840) 7 έγγραφα Φακ. Ε' Αικατερίνη Στεφάνου του Πανταζή (1777-1835) 7 έγγραφα Φακ. ΣΤ' Βασιλική Στεφάνου του Πανταζή (1799-1824) 6 έγγραφα Φακ. Ζ' Θεόδωρος Στεφάνου του Κωνσταντίνου του Ιωάννου (1791-1814) 4 έγγραφα Φακ. Η' Ανδρέας Στεφάνου του Νικολάου του Ιωάννου (1796-1829) 3 έγγραφα ΦΑΚΕΛΟΣ 2 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ-ΜΑΡΙΝΟΣ Θ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ (1791-1863) Χαρέμια Χουρσίτ Πασά (1821-1853) "Φάκελος Α'" Εγγραφα αρ. 1-57, 1821-1853 "Φάκελος Β'" Εγγραφα αρ. 1-28, 1822-1848 ΦΑΚΕΛΟΣ 3 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ-ΜΑΡΙΝΟΣ Θ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ (1791-1863) Προσωπικά (1787-1863) υποφακ. 3. 1 Οικογενειακά-προσωπικά (1787-1863) υποφακ. 3. 2 Προσωπικά Ονορίνας Π. Στεφάνου (1823-1837) ΦΑΚΕΛΟΣ 4 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Π. ΣΤΕΦΑΝΟΥ Δημόσια αξιώματα -Πολιτική και κοινωνική δράση (1864-1916) υποφακ. 4. 1 Δημόσια υπηρεσία (1864-1914) υποφακ. 4. 2 Νομικός Σύμβουλος υπουργείου Εξωτερικών (1883-1905) υποφακ. 4. 3 Υπουργός Δικαιοσύνης και Εξωτερικών (1893-1895) υποφακ. 4. 4 Ελληνοτουρκικός πόλεμος-Πληρεξούσιος Ελληνικής κυβερνήσεως (1897-98) υποφακ. 4. 5 Βουλευτικά - Εκλογικά (1874-1906) υποφακ. 4. 6 Μέλος Εταιρειών, Συλλόγων, Επιτροπών (1864-1916) υποφακ. 4. 7 Τεκτονικά (1857-1916) υποφακ. 4. 8 Αλληλογραφία (1857-1916) ΦΑΚΕΛΟΣ 5 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Π. ΣΤΕΦΑΝΟΥ υποφακ. 5.1-4 Διάφορες γνωμοδοτήσεις του Δ. Στεφάνου ΦΑΚΕΛΟΣ 6 ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Π. ΣΤΕΦΑΝΟΥ Προσωπικά - οικογενειακά (1857-1929) υποφακ. 6. 1 Σπουδές (1857-1865) υποφακ. 6. 2 Κληρονομικά-περιουσιακά (1859-1871) υποφακ. 6. 3 Κοινωνικά-οικογενειακά (1867-1904) υποφακ. 6. 4 Οικογενειακή αλληλογραφία (1847-1908) υποφακ. 6. 5 Διαθήκη και θάνατος Δ. Στεφάνου (1916) υποφακ. 6. 6 Αικατερίνη Δ. Στεφάνου - Γεώργιος και Ιωάννης Δ. Στεφάνου (1896-1929) υποφακ. 6. 7 Ποικίλα Βλ. και την αναλυτική περιγραφή του αρχείου στο: http://www.elia.org.gr/userfiles/archives/%CE%95%CE%A5%CE%A1%CE%95%CE%A4%CE%97%CE%A1%CE%99%CE%91/%CE%A3%CE%A4%CE%95%CE%A6%CE%91%CE%9D%CE%9F%CE%A5__%CE%9F%CE%99%CE%9A.pdf.

Η συλλογή περιλαμβάνει αλληλογραφία, φωτογραφίες και σημειώματα των παιδιών του Στέφανου και της Ελίζας Δραγούμη: Ναταλία Μελά (1872-1973), Νίκος Δραγούμης (1874-1933), Έφη Καλλέργη (1875-1964), Χαρίκλεια Κοκκώνη (1876-1966), Αλεξάνδρα Ξύδη-Κριεζή (1880-1976), Ζωή Palencia (1882-1964), Μαρίκα Καζούλη (1886-1939) και Αλέξανδρος Δραγούμης (1891-1977). Επιπλέον, υπάρχει υλικό σχετιζόμενο με τα εξής μέλη της ευρύτερης οικογένειας: Ιωάννης Μάρκου Δραγούμης (1807-1872), Κωνσταντίνος Ιωάννου Δραγούμης (1843-1926) και Εμμανουήλ Ιωάννου Δραγούμης (1859-1917). Τέλος, η μικρή συλλογή περιλαμβάνει υλικό για την οικογένεια του Ιωάννη Κοντογιαννάκη. Ο Ιωάννης Κοντογιαννάκης ήταν ο πατέρας της Ελίζας Δραγούμη, ένας επιφανής Έλληνας επιχειρηματίας στη Ρωσία και ο ιδρυτής της πρώτης ιδιωτικής τράπεζας στην Αγία Πετρούπολη (1817-1888).

Τα πρώτα μέλη της οικογένειας Τεφόπουλου που εγκαταστάθηκαν στην Αίγυπτο, την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα, ήταν ο Μιχαήλ Τεφόπουλος (1874;-1921) από το χωριό Τσαραπλανά του Πωγωνίου της Ηπείρου και η σύζυγός του Βασιλική το γένος Βίτσικα με την ίδια καταγωγή. Ο Μ. Τεφόπουλος διατηρούσε αρτοποιείο στην πόλη Μενούφ ενώ είχε ξεκινήσει ως αρτεργάτης στην Τάντα της Αιγύπτου. Απέκτησαν δύο παιδιά τον Χρήστο (Βασιλικό, 1903) και τη Σταματία. Ο Χρήστος συνέχισε τη λειτουργία του αρτοποιείου στο Μενούφ και από το 1942 στο Sidi Gaber της Αλεξάνδρειας, ενώ εργάστηκε και ως οδηγός δημόσιου οχήματος. Άλλαξε το οικογενειακό επίθετο σε Τέφος. Παντρεύτηκε την Αλεξάνδρα Ζιάρρου από το Βασιλικό Πωγωνίου Ηπείρου και απέκτησαν τρία παιδιά: τη Βασιλική (1928), τον Μιχάλη (1930), τον Σταύρο (1934) και την Ελένη (1945) από τα οποία το πρώτο απεβίωσε σε νηπιακή ηλικία. Σε έγγραφο του 1969, ο Χρήστος Τέφος φαίνεται πλέον ως κτηματίας με μόνιμη διαμονή στην Πτολεμαΐδα. Παρουσίαση περιεχομένου: Πιστοποιητικά (1911-1924;) Μιχαήλ Τεφόπουλου (συμφωνητικά, διαβατήριο και βεβαίωση ελληνικών προξενείων Αιγύπτου, πιστοποιητικό θανάτου) και διαβατήρια της συζύγου του Βασιλικής Τεφοπούλου (1926-1927). Πιστοποιητικά (1920-1973) του Χρήστου Τεφόπουλου ή Τέφου (έγγραφα στρατολογίας, συμφωνητικά, βεβαιώσεις, άδειες, αποδείξεις κ.ά.), διαβατήρια του ίδιου και της συζύγου του Αλεξάνδρας (1927-1966), αιγυπτιακή άδεια οδήγησης δημόσιου οχήματος και βιβλιάριο καταβολής εισφορών στο ελληνικό ταμείο συντάξεων αυτοκινητιστών (Αθήνα, 1934), αλληλογραφία (1927-1951). Σχολικά ενδεικτικά ελληνικών εκπαιδευτηρίων Αιγύπτου του Σταύρου Τέφου (1941-1946) και του Μιχαήλ Τέφου (1937-1946), δίπλωμα ένωσης «Αισχύλος-Αρίων» (1944), διαβατήριο (1938) και πιστοποιητικό ελληνικού υποπροξενείου της Τάντα (1951) του ίδιου

Ο χειρουργός Χάρης Ι. Τουλ (1897-1980) γεννήθηκε στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς. Η οικογένειά του ήταν ιρλανδικής καταγωγής (O’ Toole) και ο προπάππος του Ερνέστος υπηρέτησε στα Ιόνια Νησιά κατά την κατάληψή τους από τους Άγγλους (1809-1810). Παντρεύτηκε τη ζακύνθια Μαριέττα (θετή κόρη της Comptesse Querine), έλαβε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση και πέθανε στο Αίγιο. Ο πατέρας του Jimmy παντρεύτηκε την Κάτε, κόρη του γιατρού Χαράλαμπου Ιακωβάτου (από την οικογένεια των Τυπάλδων-Ιακωβάτων), και απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Ο Χάρης Τουλ απέκτησε το πτυχίο της Ιατρικής το 1919, το 1927 έγινε διδάκτορας και έφτασε σταδιακά κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής το 1957-58, συγκλητικός το 1964-65 και ομότιμος καθηγητής από το 1968, ενώ τιμήθηκε με το αριστείο θετικών Επιστημών της Ακαδημίας Αθηνών το 1980. Παρουσίαση περιεχομένου: Το αρχείο περιλαμβάνει κυρίως την οικογενειακή και φιλική αλληλογραφία της Άννας και του Χάρη Τουλ από την περίοδο 1945-1968. Οι επιστολές απευθύνονται κατά το μεγαλύτερο μέρος τους στην Άννα Τουλ. Περιλαμβάνονται επίσης αποδείξεις και λογαριασμοί εξόδων της οικογένειας (διαμονές σε ξενοδοχεία του εξωτερικού, έξοδα σπιτιού και δίδακτρα εκπαιδευτηρίου), βιβλίο πληρωμών “της εν Ψυχικώ ανεγειρομένης οικοδομής Δδος Άννας Χρυσοσπάθη, 1932”, “Καταστατικό” (Εισπράξεις - πληρωμές) του Μεγάρου Μαρίκας Χρυσοσπάθη (Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους 1). Σώζονται ακόμα επιστολή του Ιωάννη Χρυσοσπάθη (1894), αγγελτήριο των αρραβώνων του με την Μαρίκα Πατσιάδη (1906), μικρός αριθμός φωτογραφιών και καρτ-ποστάλ, πινακίδα με εγγραφή “Χ. Ι. Τουλ υφηγητής χειρουργικής 12.30-1.30”, δύο φωτογραφίες σε κορνίζα ασθενών με ορθοπεδικά προβλήματα που αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά, συνταγές μαγειρικής της Άννας Τουλ (τετράδιο και λυτά χειρόγραφα και αποκόμματα από γερμανικά περιοδικά). Στην ίδια δωρεά περιλαμβάνονται τα έντυπα επιστημονικών εργασιών του Χ. Ι. Τουλ, του Μ. Γερουλάνου, ελληνικά ιατρικά βιβλία (1930-1960), όπως και ποιητικές συλλογές της Μαρίας Τουλ.

Ο Αλέξανδρος Τριανταφυλλάκος (1863-1934) ήταν στρατιωτικός. Έφθασε στον βαθμό του υποστρατήγου το 1920. Την ίδια χρονιά διετέλεσε γενικός διευθυντής του Πυροβολικού στο υπουργείο Στρατιωτικών. Έλαβε μέρος σε πολλές επιτροπές αξιολόγησης οπλικών συστημάτων του Πυροβολικού, κυρίως την περίοδο 1906-1912. Ήταν αδελφός του Νικολάου Τριανταφυλλάκου (1855-1939) που διετέλεσε πρωθυπουργός τις πρώτες μέρες μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Ο Τρύφων Τριανταφυλλάκος (1910-1992) ήταν γιος του Αλέξανδρου, εγγονός του δημάρχου Τριπόλεως Τρύφωνα Τριανταφυλλάκου και του Κωνσταντίνου Κόντου, καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ήταν από τους ιδρυτές της αντιστασιακής οργάνωσης “Εθνική Δράσις”. Από τον Μάρτιο 1946 ως τον Μάρτιο του 1947 ήταν διευθυντής του πολιτικού γραφείου του πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Τσαλδάρη. Πρωτοεκλέχτηκε βουλευτής Αρκαδίας το 1949 με το “Νέον Κόμμα” του Σπ. Μαρκεζίνη, και μετά εντάχθηκε στο κόμμα του Συναγερμού (Παπάγου) και στην ΕΡΕ. Διετέλεσε υφυπουργός Οικισμού (1956-1958), υπουργός Δημοσίων Έργων και Συγκοινωνιών (1958), υφυπουργός Προεδρίας (1959-1961) και υπουργός Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου (1973-1974). ΚΩΝΣΤΑΝΤΊΝΟΣ Α. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑΚΟΣ Ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκος, αδελφός του Τρύφωνα, υπήρξε γραμματέας του πολιτικού γραφείου του Βασιλιά (1937), πρόξενος της Ελλάδας στη Βοστώνη (1945-1951) και πρεσβευτής της Ελλάδας στην Αυστρία (1971). Παρουσίαση περιεχομένου: 1) Αρχείο Αλέξανδρου Τριανταφυλλάκου (1880 - 1921). (7 φάκελοι και ένα λεύκωμα) Περιέχει υλικό για τις προμήθειες του πεδινού Πυροβολικού κυρίως την περίοδο 1906-1912 (εκθέσεις επιτροπών, αποτελέσματα δοκιμαστικών βολών κ.ά.), στοιχεία για την εκπαίδευση των ανδρών του 3ου συντάγματος πεδινού Πυροβολικού, αναφορές για τη δράση του συντάγματος στους Βαλκανικούς Πολέμους, αποκόμματα εφημερίδων με σχόλια σχετικά με τις προμήθειες του Πυροβολικού. Αποκόμματα εφημερίδων για την πεντηκονταετηρίδα του Κωνσταντίνου Κόντου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το θάνατό του, αλληλογραφία, μαθητικά τετράδια (1880-1882), και άλλα προσωπικά έγγραφα. Tέλος σημαντική είναι η συλλογή από στρατιωτικούς χάρτες (2 φάκελοι, 1885-1920). 2) Αρχείο Τρύφωνα Τριανταφυλλάκου (1940 - 1985). (132 φάκελοι) Το αρχείο χωρίζεται στις εξής σειρές και υποσειρές: - Σειρά Α. Κατοχικά (1941 - 1987). (11 κλασέρ, 19 φάκελοι και 28 τόμοι) Υποσειρά 1 Διάφορα Κατοχής (1941 - 1985) Υποσειρά 2 Εφημερίδες και πρωτότυπο υλικό (1941 - 1953) Υποσειρά 3 Δεμένοι τόμοι αντιγράφων Σειρά Β. Υπουργείο Προεδρίας της Κυβερνήσεως (1953 - 1961). ( 43 κλασέρ) Υποσειρά 1 - Σχόλια Ξένου Τύπου (1959 - 1961) Υποσειρά 2 - Ελληνικός Τύπος (1953 - 1961) Υποσειρά 3 - Ε.Ι.Ρ. (1959 - 1961) Υποσειρά 4 - Γενική Γραμματεία Αθλητισμού (1955 - 1961) Υποσειρά 5 - Υπηρεσία Πληροφοριών Υποσειρά 6 - Διάφορα Σειρά Γ. Θητεία σε άλλα υπουργεία (1956 - 1974) Σειρά Δ. Πολιτικά θέματα Σειρά Ε. Αρκαδικά (1946 - 1989) Σειρά ΣΤ. Αιτήματα ψηφοφόρων - Εξυπηρετήσεις (1946 - 1967) Σειρά Ζ. “Επιστολαί” Σειρά Η. Ομιλίες Σειρά Θ. Οικογενειακά (1970) Σειρά Ι. Φυλλάδια (1910 - 1970) Σειρά ΙΑ. Φύλλα αρκαδικών εφημερίδων (1946 - 1985) Σειρά ΙΒ. Αποκόμματα εφημερίδων (1907 - 1961) Σειρά ΙΓ. Διάφορα θέματα 3) Αρχείο Κωνσταντίνου Τριανταφυλλάκου Υλικό κυρίως της εποχής που ήταν πρόξενος στη Βοστώνη (1946-1952) και πρεσβευτής στην Βιέννη (1971). (12 φάκελοι) Βλ. και την αναλυτική περιγραφή του αρχείου στο: http://www.elia.org.gr/userfiles/archives/%CE%A4%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%91%CE%A6%CE%A5%CE%9B%CE%9B%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%A5__%CE%9F%CE%99%CE%9A.pdf