Αρχείο του Νομικού Συμβούλου Οικουμενικού Πατριαρχείου Αυρήλιου Σπαθάρη, νομικού συμβούλου του Πατριαρχείου και γιου του καθηγητή της Μεγάλης του Γένους Σχολής Ανδρέα Σπαθάρη. Το αρχείο καλύπτει ποικίλα νομικά ζητήματα που αφορούν το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης από τις αρχές του 20ου αιώνα έως το 1957. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνονται φάκελοι που αφορούν τα δικαιώματα των μειονοτήτων στη Συνθήκη των Σεβρών, τις διαπραγματεύσεις στη Συνδιάσκεψη της Λωζάννης καθώς και το μειονοτικό καθεστώς των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης μετά το 1923. Περιλαμβάνονται, επίσης, φάκελοι για τη διεκδίκηση κληροδοτημάτων από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, για το εκκλησιαστικό καθεστώς των Νέων Χωρών, το εκκλησιαστικό ζήτημα της Κρήτης και για τη δικαστική δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Η αλληλογραφία του Σπαθάρη με διάφορους Κωνσταντινουπολίτες παρέχει στοιχεία για την ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπως πληροφορίες για την οικονομική και εκπαιδευτική κατάσταση της μειονότητας, τις διενέξεις και τις αλληλοκατηγορίες στους κόλπους του Πατριαρχείου κ.ά. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αλληλογραφία μεταξύ προσφύγων στα καραμανλίδικα, όπου προβάλλονται πτυχές της κοινωνικής ζωής των τουρκόφωνων προσφύγων μετά την Ανταλλαγή των Πληθυσμών.

Αρχείο του εν Αθήναις Αυστριακού Προξενείου, αποτελούμενο από: 1. Τεύχος, το οποίο περιέχει σε αντίγραφα τα εισερχόμενα και εξερχόμενα έγγραφα του Προξενείου της Αυστρίας στην Αθήνα, καθώς και νομικές πράξεις γενομένες στην καγκελαρία του Προξενείου από της 14ης Σεπτεμβρίου 1816 μέχρι της 11-30 Νοεμβρίου 1830. Στο 1ο φύλλο περιέχεται σε αντίγραφο έγγραφο του Πρεσβευτή της Αυστρίας στην Κων/λη Ιγνάτιου Λαυρεντίου de Stürmer, με το οποίο διορίζεται Υποπρόξενος στην Αθήνα, Κέα, Σπέτσες, Ύδρα και Εύβοια ο Γεώργιος Gropius (14 Σεπτεμβρίου 1816), 2. Τεύχος που απαρτίζεται διά συρραφής από αυτοτελείς επιστολές και περιέχει πρωτότυπες επιστολές του ιππότη de Palin προς το Γεώργιο Gropius, όταν αυτός τελούσε Πρόξενος της Μ. Βρετανίας στη Θεσσαλία και της Σουηδίας στην Αθήνα (2 Απριλίου 1811 – 14 Νοεμβρίου 1820), 3. Τεύχος που απαρτίζεται διά συρραφής από αυτοτελείς επιστολές και περιέχει πρωτότυπες αναφορές του Υποπροξένου της Αυστρίας στην Πάτρα G.Contoguri προς το Γεώργιο Gropius (1832). 4. Φάκελος που περιέχει διακόσια δεκαεπτά (217) έγγραφα του Προξενείου της Αυστρίας στο Ναύπλιο και την Αθήνα: α. Επιστολές απευθυνομένες προς τον ειρημένο Πρόξενο υπό της Ελληνικής κυβερνήσεως, Α. Μαυροκορδάτον, του Θηβών Παϊσίου, του Επισκόπου Τήνου Γαβριήλ, του Επισκόπου Αιγίνης και Ύδρας, του εξουσιαστού Αθηνών και Ευρίπου Γιουσούφ μπέη και άλλων Τούρκων προκρίτων, του Επισκόπου Ταλαντίου Νεοφύτου, διαφόρων προξένων της Αυστρίας στην Ελλάδα και άλλων ξένων δυνάμεων κλπ., β. Σχέδια επιστολών του Gropius προς διαφόρους και, γ. Διάφορα έγγραφα που αφορούν στην προστασία των υπό Αυστριακή σημαία εμπορικών πλοίων και σε πειρατικές επιδρομές διαπραχθείσες υπό Ελλήνων εις βάρος Αυστριακών υπηκόων.

Το αρχείο περιέχει αφίσες παραστάσεων και εκδηλώσεων (φεστιβάλ κ.ά.) απ' όλη την Ελλάδα, με έμφαση στη Θεσσαλονίκη ("Δημήτρια", εκδηλώσεις του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ.ο.κ.).

Περιλαμβάνει αφίσες και αφισέτες, έγχρωμες και ασπρόμαυρες, για παραστάσεις από το 1976 έως σήμερα. Σε κάθε αφίσα γίνεται αναφορά είτε σε μία μόνο παράσταση είτε σε 2-3 (π.χ. αφίσες από τις παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου στο Φεστιβάλ Επιδαύρου).

Οι αφίσες και οι αφισέτες περιλαμβάνουν τους τίτλους των παραγωγών, τις διανομές, τις ημερομηνίες και διάφορα άλλα στοιχεία, ως τρόπο προβολής και διαφήμησης.

Ιδιόχειρο βιογραφικό σημείωμα, φωτογραφίες και συγχαρητήρια τηλεγραφήματα με αφορμή την ανάληψη του Υπουργείου Συγκοινωνιών (1916) προς τον μηχανικό, καθηγητή Σιδηροδρομικής στο ΕΜΠ Ιωάννη Π. Αργυρόπουλο. Αλληλογραφία της θυγατέρας του Αφροδίτης Αργυροπούλου [επιστολές του γιου της Νίκου (1931-1950) και διαφόρων άλλων φίλων και συγγενών] και άλλα προσωπικά έγγραφα, καθώς και ορισμένα έγγραφα που αφορούν τον σύζυγό της Ιωάννη Ν. Κυριαζίδη (1922-1971). Σχολικοί έλεγχοι, διπλώματα, φοιτητικά του Νίκου Κυριαζίδη, επιστολές του ιδίου προς τη σύζυγό του Δόμνα, το γένος Γρηγοριάδη (1945-1947), και ορισμένα έγγραφα και φωτογραφίες σχετικές με τον αεροπόρο Τάκη Ι. Αργυρόπουλο που σκοτώθηκε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Προστέθηκαν στο αρχείο ορισμένα έγγραφα και φωτογραφίες που αφορούν τον Ιωάννη Π. Αργυρόπουλο, τον γιο του Δημήτριο (Τάκη), την κόρη του Αφροδίτη και τον σύζυγό της Ιωάννη Κυριαζίδη, καθώς και μία δακτυλόγραφη (131 σελ.) μελέτη για το «Οικογενειακόν δένδρον Ιακώβου Αργυρόπουλου 1760-1826 και των απογόνων αυτού», δωρεά της Ρηνιώς Μουρέλου (εγγονής της Αφροδίτης Αργυροπούλου, συζύγου Κυριαζίδη).

Συλλογή επιστολών.

Το μεγαλύτερο τμήμα (τρεις φάκελοι) αφορά την επικοινωνία του Καραγιάννη με λογίους της Λέσβου. Περιλαμβάνει επιστολές τους, αντίγραφα ή φωτοαντίγραφα απαντήσεων του Καραγιάννη προς εκείνους, αποκόμματα και εν γένει δημοσιεύματα και σημειώσεις για το έργο και τη ζωή τους. Το υπόλοιπο υλικό (δύο μικρότεροι φάκελοι) περιλαμβάνει αλληλογραφία με ανθρώπους των γραμμάτων, κυρίως μη λέσβιους.

Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος έχει χαρακτηριστεί ως "ο πιο δημιουργικός, ο πιο παθιασμένος συγγραφέας της γενιάς του". Θεωρείται επίσης ο πρωτοπόρος της "γενιάς του '80". Δημοσίευσε το πρώτο βιβλίο του το 1979 (Κομματάκια) σε ηλικία μόλις 20 ετών και καθιερώθηκε ως ένας από τους πιο υποσχόμενους Έλληνες συγγραφείς. Τα δύο επόμενα βιβλία του "Διόδια"(1982) και "Τα τζιτζίκια" συμπλήρωσαν μια τριλογία πορτραίτων της γενιάς του. "Τα Τζιτζίκια" εκδόθηκαν και στα αγγλικά. Μέχρι σήμερα, ο Ραπτόπουλος έχει εκδόσει 20 βιβλία, συμπεριλαμβανομένων των "Η απίστευτη ιστορία της πάπισσας Ιωάννας" (2000), ένα μεσαιωνικό μυθιστόρημα σχετικά με την μοναδική γυναίκα στην ιστορία που έγινε Πάπας [εμπνευσμένο από την Πάπισσα Ιωάννη του Εμμανουήλ Ροΐδη που γράφτηκε το 1866], "Η δική μου Αμερική" (2002) που αφηγείται το "ταξίδι" του στη σύγχρονη αμερικανική λογοτεχνία και "Η Μεγάλη Άμμος" (2007), ένα μυθιστόρημα για την Ελλάδα που αλλάζει και χάνεται. "Ο Εργένης" (1993) μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο και "Τα Διόδια" στην τηλεόραση. Η συλλογή περιλαμβάνει πρώτες και δεύτερες εκδόσεις των βιβλίων του, χειρόγραφα, κριτικές, αποκόμματα εφημερίδων και πτικο-ακουστικό υλικό.

Η Βάνδα Ζαβιτσιάνου στη διάρκεια της Κατοχής εργαζόταν ως μεταφράστρια της «Επιτροπής Διαχειρίσεως της εν Ελλάδι Αντιπροσωπείας του Διεθνούς Κομιτάτου του Ερυθρού Σταυρού». Το αρχειακό υλικό περιλαμβάνει τηλεγραφήματα, αναφορές και εκθέσεις της Επιτροπής προς κυβερνητικές υπηρεσίες και τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό σχετικά με τις καταστροφές, τις σφαγές και τον επισιτισμό σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας στη διάρκεια της Κατοχής. Σχέδια συμφωνιών για τις σχέσεις της Επιτροπής με τις ελληνικές (ως επί το πλείστον κατοχικές) κυβερνήσεις (1942-1946, κυρίως 1943-1944).