Ο Ιάσων Δραγάτσης-Παλαιολόγος ήταν ιατρός χειρουργός. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου βρισκόταν στο Παρίσι, όπου φαίνεται ότι εργαζόταν ως ιατρός, ενώ παράλληλα ήταν πρόεδρος του Πανελληνίου Πατριωτικού Συνδέσμου και του Συλλόγου των Ελλήνων Φοιτητών στο Παρίσι. Προσπάθησε να οργανώσει ένα εθελοντικό τάγμα γάλλων στρατιωτών για το Ανατολικό Μέτωπο, καθώς και να βοηθήσει τους Έλληνες εθελοντές στη Γαλλία, στρατευμένους και τραυματίες. Το αρχείο περιλαμβάνει επιστολές εθελοντών του Ιερού Τάγματος (Bataillon Sacre) και ελλήνων εθελοντών στο Γαλλικό Μέτωπο, ελλήνων στρατιωτών αποκλεισμένων στην Αλγερία προς τον Ι. Δραγάτση-Παλαιολόγο (1915-1917), αλληλογραφία του Δραγάτση-Παλαιολόγου όταν ήταν πρόεδρος του Πανελλήνιου Πατριωτικού Συνδέσμου και του Συλλόγου των Ελλήνων Φοιτητών στο Παρίσι (1915-1916), καθώς και οικογενειακές επιστολές, κυρίως της συζύγου του Ευγενίας, που περιλαμβάνουν μαρτυρίες για την κατάσταση στην Ουκρανία μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση (1907-1925). Επίσης, μερικές επιστολές ιατρών, σχέδια επιστολών του ιδίου κ.ά.

Το αρχείο της Ιατρικής Σχολής περιλαμβάνει το σύνολο των αρχείων που τηρούσε η Γραμματεία της Σχολής και το οποίο μας δίνει πληροφορίες για τον τρόπο λειτουργίας, το διδακτικό προσωπικό και τους φοιτητές της Ιατρικής Σχολής.

Έξι (6) βιβλία πρακτικών των συνεδριάσεων του Ιατροσυνεδρίου και ένα (1) βιβλίο πρακτικών του Ανώτατου Υγειονομικού Συμβουλίου που καλύπτουν την περίοδο 1900 έως 1949 που αφορούν κυρίως τα παρακάτω θέματα: χορηγήσεις αδειών ιδρύσεων και μεταβιβάσεων φαρμακείων, ιατροδικαστικά δικαιώματα γιατρών, πρακτικές εξετάσεις οδοντιάτρων, φαρμακοποιών και εμπειρικών μαιών, λοιμοκαθαρτήρια, κρούσματα λοιμωδών νόσων (πανούκλα, χολέρα, λέπρα, ευλογιά, οστρακιά, τύφος), εγκρίσεις φαρμάκων και εισαγωγής προϊόντων (λουλάκι, δέρματα κ.ά.), προμήθεια μικροβιολογικών εργαστηρίων και απολυμαντικών κλιβάνων, υγειονομικά μέτρα για τη δημόσια υγεία.

Πρόκειται για το αρχείο του Ιδρύματος Μελετών για το Παιδί «Σπύρος Δοξιάδης» την περίοδο 1983-1996 και αφορά την οργάνωση και την ανάπτυξη της ερευνητικής δραστηριότητας στα πλαίσια της λειτουργίας του. Σχετικά με την οργάνωση του ιδρύματος το υλικό περιλαμβάνει έγγραφα που αφορούν την πρόσληψη των ερευνητών-συνεργατών του (συμβάσεις, βιογραφικά σημειώματα, ένταξη σε ερευνητικά προγράμματα, αναφορές σχετικά με την πρόοδο των προγραμμάτων), υπηρεσιακή αλληλογραφία, slides, αποδείξεις και διάφορα οικονομικά έγγραφα από τη συμμετοχή του Ιδρύματος στο ευρωπαϊκό κοινοτικό πρόγραμμα «Horizons», πρακτικά του Διοικητικού Συμβουλίου (1987-1996), όλα τα τεύχη της διμηνιαίας ενημερωτικής έκδοσης Παιδί κ.ά. Περιέχονται επίσης αντίγραφα μελετών των ερευνητών-συνεργατών του Ιδρύματος, έντυπα και ποικίλο υλικό που αφορούν τα ερευνητικά προγράμματα, τη συμμετοχή του Ιδρύματος σε διεθνή συνέδρια, τις σχέσεις του με πανεπιστήμια και παρόμοιους ερευνητικούς φορείς και φίλους του Ιδρύματος στο εξωτερικό κλπ. Τέλος, περιέχονται βιογραφικά σημειώματα του Σπύρου Δοξιάδη και τα πρακτικά της κρίσης για την εκλογή του ως καθηγητή Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1967-1968).

Το αρχείο του Ιδρύματος Μελετών Ιονίου και Αδριατικού Χώρου συγκροτήθηκε από την δεκαετία του 1960 έως και σήμερα. Περιέχει επιμέρους αρχεία λογοτεχνών και συγγραφέων, λόγιων Γιαννιωτών, εκπαιδευτικών, δικαστικών, ιατρών. Σημαντικό μέρος του αρχείου αποτελούν έγγραφα του Πατριαρχείου (φιλμογραφημένα), της Μητροπόλεως Ιωαννίνων καθώς και των Μητροπολιτών Αργυροκάστρου Παντελεήμονος, Κορυτσάς Ιεροθέου κ.ά. Το μεγαλύτερο μέρος του αρχείου δεν έχει ακόμα καταγραφεί. Η πρόσβαση στο αρχείο του Ι.Μ.Ι.Α.Χ. γίνεται μόνο μετά από σχετική αίτηση.

Το Αρχείο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Καθολικών Αθηνών από το 1870 και μετά περιλαμβάνει την αλληλογραφία των επισκόπων, ιστορικά στοιχεία για τις καθολικές ενορίες της Αθήνας κ.τ.λ

Χειρόγραφα και δακυτλόγραφα κείμενα, προσωπικά έγγραφα

Ο Ιπποκράτης Παπαβασιλείου (1868-1951) ήταν στρατιωτικός. Κατά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 υπηρέτησε ως επιτελικός αξιωματικός του αρχηγείου στρατού Θεσσαλίας. Από το 1899 έως το 1903 συμπλήρωσε τις σπουδές του στην Πολεμική Ακαδημία του Βερολίνου. Πήρε μέρος και στους Βαλκανικούς πολέμους 1912-13 ενώ από το 1914 έως το 1917 διετέλεσε επιτελάρχης του 1ου σώματος στρατού. Λόγω των φιλοβασιλικών του πεποιθήσεων τέθηκε εκτός στρατεύματος κατά την περίοδο 1917-1920 και εξορίστηκε στην Αίγινα και τη Σαντορίνη. Ανακλήθηκε το Νοέμβρη του 1920 και προαχθείς σε συνταγματάρχη υπηρέτησε ως στρατιωτικός ακόλουθος της ελληνικής πρεσβείας στη Ρώμη και τη Βέρνη. Αποστρατεύθηκε το 1922 με το βαθμό του υποστρατήγου. Ήταν υπουργός των Ναυτικών στην κυβέρνηση του Ιωάννη Μεταξά, με τον οποίο διατηρούσε στενή φιλία ενώ μετά το τέλος του Β΄ παγκοσμίου πολέμου πολιτεύτηκε στις Κυκλάδες με το συνδυασμό της «Πολιτικής Ανεξαρτήτου Παρατάξεως». Συνέγραψε το έργο «Περί Στρατού», διάφορες μονογραφίες και μελέτες, ενώ υπήρξε συνεργάτης της «Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας». Παρουσίαση περιεχομένου: Το αρχείο περιλαμβάνει αλληλογραφία (οικογενειακή, πολιτική), προσωπικά και υπηρεσιακά έγγραφα, σημειώσεις και άρθρα για στρατιωτικά και πολιτικά θέματα, χάρτες, έντυπα, αρχιτεκτονικά σχέδια, φωτογραφίες κ.ά.. Αφορά την υπηρεσία του στους Βαλκανικούς πολέμους, την εξορία του, τις σχέσεις του με τη βασιλική οικογένεια, τη θητεία του στην κυβέρνηση και την οικογένειά του. Οι φωτογραφίες έχουν ψηφιοποιηθεί και έχουν ενταχθεί στις Ψηφιοποιημένες συλλογές του Ε.Λ.Ι.Α. Η αναλυτική περιγραφή του περιεχομένου είναι προσβάσιμη στο: http://www.elia.org.gr/userfiles/archives/%CE%A0%CE%91%CE%A0%CE%91%CE%92%CE%91%CE%A3%CE%99%CE%9B%CE%95%CE%99%CE%9F%CE%A5__%CE%99%CE%A0%CE%A0%CE%9F%CE%9A%CE%A1%CE%91%CE%A4%CE%97%CE%A3.pdf

Ο Ισίδωρος Σκληρός ήταν θεολόγος και σχολάρχης. Το 1884 παντρεύτηκε την Μαρία Πρασσά, με την οποία απέκτησε έναν γιο. Το αρχείο περιέχει προσωπική και οικoγεvειακή αλληλoγραφία του Ισίδωρου Σκληρού που αφορά τον γάμο του, το θάνατο της μητέρας του, Κρεούσης Σκληρού και τη γέννηση του γιου του, πιστoπoιητικά από τηv περίoδo της φoίτησής του στη Θεoλoγική Σχoλή της Αθήvας, συμβολαιογραφικά έγγραφα, κοινοποιήσεις διορισμών του και άλλα υπηρεσιακά, χειρόγραφα λόγων του, μαθητικό τετράδιο του Κων/νου Πρασσά κ.ά.

Τμήμα του αρχείου της Ισπανικής Πρεσβείας στην Αθήνα.

Η Ιφιγένεια (Φιφή) Αναστασιάδου γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1943 στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε φιλολογία και γαλλική γλώσσα στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη συγκριτική γραμματολογία, την έκδοση κειμένων, τη σύγχρονη γλωσσολογία και τη νεότερη ιστορία στο Aix en Provence της Γαλλίας (1967-1972) με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης. Δύο χρόνια αργότερα, με υποτροφία του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ), πήγε στο Παρίσι όπου παρακολούθησε σεμινάρια ανθρωπολογίας στην Ecole Pratique και στο Collège de France, καθώς και τα μαθήματα διαφόρων καθηγητών, τουρκολόγων και ιστορικών στην Ecole des langues Orientales (1974-1978). Το 1966-1967 ανέλαβε το τμήμα Sorbonne 1 στην ελληνογαλλική σχολή «Άγιος Νικόλαος» Θεσσαλονίκης, ενώ από το 1968 έως το 1972 εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Aix en Provence ως βοηθός του καθηγητή Octave Merlier διδάσκοντας ελληνική γλώσσα, λογοτεχνία, ιστορία και λαογραφία. Τον Ιούνιο του 1978 διορίστηκε υπεύθυνη του Τμήματος Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη. Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1980, σε ηλικία 37 ετών. Το τμήμα αυτό του αρχείου της Ιφιγένειας Αναστασιάδου αποτελείται από αντίγραφα (φωτοτυπίες) πρωτογενών πηγών από σειρές αρχείων κυρίως των Υπουργείων Εξωτερικών της Ελλάδας και της Γαλλίας και του Αρχείου Βενιζέλου του Μουσείου Μπενάκη, από φωτοτυπίες εντύπων και εφημερίδων ("Νέα Αλήθεια"), καθώς και από χειρόγραφες σημειώσεις και βιβλιογραφία που συγκεντρώθηκαν στα πλαίσια έρευνας με σκοπό τη συγγραφή διατριβής με θέμα τις σχέσεις των ελληνικών κυβερνήσεων με την ισραηλιτική κοινότητα Θεσσαλονίκης από το 1912 έως το 1936.