Ο έμπορος και λόγιος Αθανάσιος Βερναρδάκης γεννήθηκε στην Αγία Μαρίνα της Μυτιλήνης το 1844. Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Νικολάου Βερναρδάκη και της Μελισσηνής Τραντάλη και αδελφός των γνωστών επίσης λογίων, Δημητρίου (1833-1907) και Γρηγορίου Βερναρδάκη (1848-1925). Τελείωσε το γυμνάσιο στην Αθήνα και σπούδασε πολιτική οικονομία στο Παρίσι (1866-1870). Έζησε στην Κωνσταντινούπολη και αργότερα στην Αθήνα, όπου ασχολήθηκε με το εμπόριο, ενώ τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια της ζωής του χρημάτισε τραπεζίτης. Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Πολιτικής Οικονομίας των Παρισίων και της Ακαδημίας του Στανισλάου. Παντρεύτηκε το 1874 τη Θαλία Κ. Βικέλα με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, τον Κωνσταντίνο, τη Μαρίνα και την Έλλη. Πέθανε στην Αθήνα το 1912 σε ηλικία 68 ετών. Το αρχείο περιέχει αλληλογραφία του Αθανασίου Ν. Βερναρδάκη με τους αδελφούς του, Δημήτριο (1859-1906) και Γρηγόριο (1870-1899), τις αδελφές του, Βασιλική και Αικατερίνη (1869-1908), επιστολές του Marquis Queux de St. Hilaire προς τον Αθανάσιο (1869-1883) και διάφορες χειρόγραφες ιστορικές και βιβλιογραφικές σημειώσεις. Περιλαμβάνεται επίσης αλληλογραφία και προσωπικά έγγραφα του γιου του, Κωνσταντίνου Α. Βερναρδάκη (1909-1958), επιστολές του Johannes και της Augusta Schaeffer προς τη Μαρίνα Κ. Βερναρδάκη (1912-1939) και νομικά κείμενα, μελέτες και πληρεξούσια του Κωνσταντίνου Βικέλα, πεθερού του Αθανάσιου. Στο αρχείο υπάρχουν αρκετές εκδόσεις έργων των: Δημητρίου Ν. Βερναρδάκη (και δύο χειρόγραφα έργα του: Αντιόπη και Νικηφόρος Φωκάς), Γρηγορίου Ν. Βερναρδάκη, Αθανασίου Ν. Βερναρδάκη και του γιου του, Κωνσταντίνου.

Είκοσι ποιήματα (6 φύλλα) από τη συλλογή του Α. Κυριαζή "Όταν οι δάφνες άνθησαν". Τριάντα τέσσερα άτιτλα ποιήματα (59 φύλλα) που φέρουν χρονολογικές ενδείξεις (1927-1947). Είκοσι επτά ποιήματα με τίτλους (39 φύλλα). Ποικίλα ποιήματα (129 φύλλα). Κείμενα κριτικής για τον Παλαμά (4 φύλλα), τον Καβάφη (19 φύλλα) και τον Φωτιάδη (2 φύλλα).

Ο Αθανάσιος Σουλιώτης, στρατιωτικός και καθηγητής Γεωγραφίας στη Σχολή Ευελπίδων, συμμετείχε στον Μακεδονικό Αγώνα με το ψευδώνυμο Νικολαΐδης. Το 1908, μαζί με τον Ίωνα Δραγούμη, ίδρυσαν την μυστική ένωση "Οργάνωση Κωνσταντινουπόλεως". Ο Σουλιώτης συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους και έσωσε τη Θεσσαλονίκη προειδοποιώντας τους Έλληνες για την επικείμενη εισβολή των Βουλγάρων. Το 1934, ο Σουλιώτης εξελέγη Νομάρχης Φλωρίνης, ενώ το 1935 εξελέγη Γενικός Διοικητής Θράκης. Ο Αθανάσιος Σουλιώτης πέθανε το 1945. Στη “Διαθήκη” του - όπως ο ίδιος επιγράφει δύο σύντομα σημειώματα, ελαφρώς διαφορετικά, χρονολογημένα το 1943 - μιλά κυρίως για το αρχείο του, το οποίο αφήνει στη σύζυγο του Σοφία, εκφράζοντας πια με σαφήνεια την επιθυμία να δημοσιευτεί μέρος από τα χαρτιά του σε ενιαίο τόμο ή τμηματικά, ιδιαίτερα όσα αναφέρονται στις Οργανώσεις θεσσαλονίκης και Κωνσταντινούπολης. Το αρχείο διαιρείται στις εξής ενότητες: Ι. Δημόσια Υπηρεσία (1909-1936) II. Χειρόγραφα ΙΙΙ. Αλληλογραφία IV. Προσωπικά V. Αρθρογραφία και εκδόσεις έργων του Α. Σουλιώτη VI. Αποκόμματα-Έντυπα VII. Ποικίλα VIII. Χάρτες - Σκίτσα - Φωτογραφίες IX. Κατάλοιπα Μιλτιάδη και Ελένης Σουλιώτη Βλ. και Ε. Φουρναράκη [επιμ.], Αρχείο Αθανασίου Σουλιώτη-Νικολαίδη (1878-1945), Αθήνα 1992

Ο Αθανάσιος Ταξιαρχόπουλος (1884-;) ήταν κτηματίας και έμπορος στη Στυλίδα. Διέθετε κτήματα στη Στυλίδα Φθιώτιδας και καλλιεργούσε ελιές και εσπεριδοειδή (μήλα, αχλάδια, κυδώνια). Ήταν μέλος της ομόρρυθμης εταιρείας Γρηγόριος Πηταράς και Σία. Τα άλλα δύο μέλη της εταιρείας ήταν ο Γρηγόριος Πηταράς και ο Σωτήριος Νικολακόπουλος. Το αρχείο περιλαμβάνει υλικό σχετικά με τις επαγγελματικές του δραστηριότητες: δύο βιβλία ημερομισθίων εργατών (1932-1949 και 1949-1972), ένα βιβλίο διαφόρων δαπανών, 34 σημειωματάρια με λογιστικές σημειώσεις, και λίγα έγγραφα οικονομικού, κυρίως, περιεχομένου. Επίσης υπάρχει σειρά λογαριασμών των ετών 1932-1957, της Ανωνύμου Ηλεκτρικής Εταιρείας Στυλίδος (1932-1972). Στα έγγραφα περιέχονται και δελτία διανομής τροφίμων του έτους 1948.

Ο Αθανάσιος Τριανταφυλλίδης (1886-1967) γεννήθηκε στην Προσοτσάνη. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από το οποίο αποφοίτησε το 1912. Έλαβε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα και φυλακίστηκε από τους Τούρκους. Ο Τριανταφυλλίδης αναμίχθηκε στην πολιτική με το Λαϊκό Κόμμα του Δημητρίου Γούναρη και, μετά το 1922, προσχώρησε στο κόμμα των Ελευθεροφρόνων του Ιωάννη Μεταξά, του οποίου υπήρξε προσωπικός φίλος. Ήταν εκδότης της φιλομεταξικής εφημερίδας "Αγώνας" στη Δράμα. Διετέλεσε πρόεδρος της κοινότητας Προσοτσάνης, βουλευτής Δράμας (1935) και δήμαρχος Δράμας (1940-1945). Το 1947 διορίστηκε δήμαρχος Προσοτσάνης. Εκλεγόταν στο ίδιο αξίωμα συνεχόμενα από το 1950-1959. Το υλικό του αρχείου αφορά τη δράση του Αθανάσιου Τριανταφυλλίδη ως μέλους προσφυγικών οργανώσεων στη διάρκεια της Κατοχής, τη δημαρχία του στην Προσοτσάνη μετά τον πόλεμο κ.ά. Δομή του αρχείου: Φάκελος 1 Δράση στην Κατοχή (1941-1945) Επιστολές, ψηφίσματα, υπομνήματα κ.ά. που απευθύνονται προς τις γερμανικές και ιταλικές δυνάμεις Κατοχής, την ελληνική κυβέρνηση, τον Γενικό Διοικητή Μακεδονίας και τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό, αφορούν τη δράση του ως Προέδρου και μέλους προσφυγικών οργανώσεων της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και της Ε.Ο.Χ.Α. την περίοδο της Κατοχής και καλύπτουν τα παρακάτω θέματα: α) Πρόνοια για ανακούφιση προσφύγων (σίτιση, στέγαση, περίθαλψη, παροχή δανείων, σύσταση ειδικής Διεύθυνσης, προσωρινή παραχώρηση γαιών για καλλιέργεια από τους πρόσφυγες κ.ά.). β) Λήψη μέτρων για την προστασία των ελληνικών πληθυσμών που παρέμειναν στην βουλγαροκρατούμενη περιοχή (ανάμεσα στα άλλα, περιέχονται ονομαστικές καταστάσεις των κατοίκων του νομού Δράμας που φονεύθηκαν από τους Βουλγάρους το φθινόπωρο του 1941). γ) Αποστολή του Τριανταφυλλίδη στην Αθήνα, ως μέλους επιτροπής, για επαφές με την ελληνική κυβέρνηση και τον Πρόεδρο της εν Αθήναις Κεντρικής Επιτροπής Μακεδόνων και Θρακών, Αλέξανδρο Σβώλο. δ) Παλιννόστηση των προσφύγων (σχέδιο παλιννόστησης, αιτήματα παλιννοστούντων). Περιλαμβάνεται επίσης μαρτυρία του Τριανταφυλλίδη για την σύλληψη και ομηρία του από άνδρες του ΕΛΑΣ. Φάκελος 2 Ποικίλα (1946-1967) - Δημαρχιακά: Αποχαιρετιστήριος λόγος του Τριανταφυλλίδη ως δημάρχου Δράμας (1946), αλληλογραφία και ομιλίες ως δημάρχου Προσοτσάνης (1947-1959). - Ποικίλα: Υπόμνημα προς τον πρωθυπουργό κ. Κ. Γεωργακόπουλο το 1958 για την αναγνώριση από το δημόσιο του αγροκτήματός του έκτασης 170 στρεμμάτων, οικονομικά κ.ά. - Βιογραφικό – Νεκρολογία .

Δύο τετράδια-ημερολόγια (28 Οκτωβρίου 1940-Σεπτέμβριος 1941) που αποδίδουν την ατμόσφαιρα του ελληνοϊταλικού πολέμου στην Αθήνα και ένα τετράδιο με ποιήματά του.

Βιβλία εισόδου, κινήσεως πελατών του ξενοδοχείου «Αθηναϊκόν» (1950-1961), επιστολές πελατών, ποικίλα (αποδείξεις εφορίας, δικαστικά έγγραφα, αλληλογραφία με το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος κ.ά.). Περιλαμβάνονται επίσης προσωπική και οικογενειακή αλληλογραφία του Αθανάσιου Τσορμπατζή και φωτογραφίες της οικογένειας Τσορμπατζή (1950-1990).

Τμήμα αρχείου του Αθανάσιου Ψαλίδα: 1. Χειρόγραφα (σχολικά σχεδιάρια και άλλα μικρά τεύχη, κατάστιχα λογαριασμών, ιατροσόφια, συνταγές μαγειρικής, ζαχαροπλαστικής και χρωμάτων), 2. Αλληλογραφία Αθανάσιου Ψαλίδα προς διαφόρους και εκείνων προς αυτόν, 3. Τμήμα αρχείου του Σταματίου Κρίνου αναφερόμενο ως επί το πλείστον στην Κρητική Επανάσταση (1866-1869).

Η Αικατερίνη Λασκαρίδου (1842-1916) ήταν κόρη του Κωνσταντίνου. Α. Χρηστομάνου, εμπόρου από το Μελένικο, και αδελφή του καθηγητή και ιδρυτή του Γενικού Χημείου, Αναστάσιου Χρηστομάνου. Ασχολήθηκε με τα παιδαγωγικά και ίδρυσε στην Ελλάδα Νηπιαγωγείο και Διδασκαλείο Νηπιαγωγών στην Καλλιθέα που ακολουθούσε τη φροεβελιανή μέθοδο. Παντρεύτηκε το 1859 τον Λάσκαρη Π. Λασκαρίδη και απέκτησε δύο κόρες: τη Σοφία (1878-1965), που ήταν ζωγράφος, και την Ειρήνη (1882-1958), που ίδρυσε τον Οίκο Τυφλών στην Καλλιθέα και εισήγαγε στην Ελλάδα τη μέθοδο ανάγνωσης Braille για τους τυφλούς. Παρουσίαση περιεχομένου: Βιογραφικές και άλλες σημειώσεις της Αικατερίνης Λασκαρίδου, επιστολές των Σοφία Τρικούπη, Ελένη Γρίβα, Ε. Σιμοπούλου, Μανώλη Τυφόξυλου κ.ά. προς την Λασκαρίδου (1869-1916), τα χειρόγραφα του βιβλίου της Ρυθμικά Παίγνια και δύο αντίτυπα της έκδοσης. Επίσης, χειρόγραφα φροεβελιανά άσματα του Αλ. Κατακουζηνού και δύο βιβλιαράκια με σχέδια για κεντήματα. Περιέχονται επίσης επιστολές προς την ιδρύτρια και διευθύντρια του Οίκου Τυφλών, Ειρήνη Λασκαρίδου, έγγραφα σχετικά με τη λειτουργία του Οίκου (εργασίες μαθητών, προγράμματα, μισθοδοτικές καταστάσεις), καθολικό ημερολόγιο, βιβλίο γενικών δαπανών, βιβλία υλικού (σκεύη, έπιπλα), κατάλογος βιβλιοθήκης, λογοδοσίες (1907-1952) κ.ά.