Αρχείο οπτικοακουστικού υλικού
Το αρχείο περιλαμβάνει τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές μεταφορές έργων, όπως τη σειρά της ΕΡΤ του θεάτρου στο ραδιόφωνο, του ΒΒC για τον Shakespeare, παραστάσεις από το παγκόσμιο θέατρο και συνεντεύξεις.
Συλλογές
Αρχείο Οπτικοακουστικών Μαρτυριών
Το Αρχείο Οπτικοακουστικών Μαρτυριών δημιουργήθηκε το 2001. Σκοπός του είναι να λειτουργήσει ως «τράπεζα μνήμης» όπου θα καταχωρούνται ηχογραφημένες και βιντεοσκοπημένες αφηγήσεις ζωής, καθώς και φωτογραφικό και αρχειακό υλικό. Οι συλλογές του αρχείου προέρχονται από έρευνες που πραγματοποιούνται από ερευνητές, από προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος, από συνεργάτες του Εργαστηρίου Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, και από δωρεές. Το αρχείο είναι προσβάσιμο σε ερευνητές στους χώρους του Εργαστηρίου Κοινωνικής Ανθρωπολογίας. Περιέχει 19 συλλογές και περίπου 600 ηχογραφημένες ή βιντεοσκοπημένες συνεντεύξεις. Εμπλουτίζεται δε συνεχώς με νέο υλικό.
Αρχείο Οπτικοακουστικών Μέσων
Αρχείο φωτογραφιών, διαφανειών (στατικών εικόνων), ήχου και οπτικοακουστικού υλικού, με περιεχόμενο από το ερευνητικό έργο του μουσείου ή από δραστηριότητες του ιδρύματος.
Αρχείο Οργανισμού Διαχείρισης Εκκλησιαστικής Περιουσίας (ΟΔΕΠ) - Μονή Πετράκη
Το υλικό του αρχείου περιλαμβάνει δικαστικές αποφάσεις, αγωγές, γνωμοδοτήσεις, αποδείξεις, σχεδιαγράμματα, αλληλογραφία με το Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, σχετικά με οικονομικές και κτηματικές διαφορές της Ιεράς Μονής Πετράκη με το ελληνικό Δημόσιο, τον δήμο Αθηναίων, την κοινότητα Ζωγράφου, τον 45ο Συνεταιρισμό Δημοσίων Υπαλλήλων και διάφορους ιδιώτες (Νικόλαο Μάνο κ.ά.). Οι υποθέσεις αφορούν κτήματα στις περιοχές του Γουδιού και των Αμπελοκήπων.
Αρχείο Ορεινού Νοσηλευτικού Τμήματος (Γ2)
Το Γ/2 Ορεινό Νοσηλευτικό Τμήμα υπαγόταν στη μονάδα 750, που ανήκε στο Γ΄ Σώμα Στρατού. Το αρχείο περιλαμβάνει κοινοποιήσεις διαταγών και εγκυκλίων των διευθύνσεων επιμελητείας του Υπουργείου Στρατιωτικών, του Γενικού Στρατηγείου και του Γ΄ Σώματος Στρατού. Οι διαταγές αναφέρονται κυρίως σε θέματα μισθοδοσίας, προαγωγών και επιδομάτων αξιωματικών, συσσιτίου (περιέχονται μεταξύ άλλων και σχετικοί πίνακες χορηγούμενων ποσοτήτων και τιμών των ειδών), ρουχισμού, χρησιμοποίησης αλβανικών νομισμάτων στις συναλλαγές, χορήγησης τσιγάρων, κονιάκ κ.ά. Το μεγαλύτερο μέρος των εγγράφων καλύπτει την περίοδο της στρατοπεύδευσης της μονάδας στην Κορυτσά.
Αρχείο Ορέστη Βιδάλη
Ο Ορέστης Βιδάλης γεννήθηκε στο Άργος το 1917 και αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων. Έλαβε μέρος στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940-1941, ενώ μετά την κατάληψη της χώρας από τους Γερμανούς κατέφυγε στην Παλαιστίνη (1942) όπου πολέμησε με τον αγγλικό στρατό. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμησε με την πλευρά της κυβέρνησης. Ως συνταγματάρχης ανέλαβε τη διεύθυνση του γραφείου του Α/ΓΕΕΘΑ και διαχειρίστηκε το ζήτημα της οικονομικής αμυντικής βοήθειας του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα. Το 1950 φοίτησε στις ΗΠΑ στη Σχολή του Πυροβολικού της Οκλαχόμα και στη Σχολή Διοίκησης και Γενικού Επιτελείου. Το διάστημα 1954-1957 υπηρέτησε στο ανώτατο αρχηγείο του ΝΑΤΟ στο Πεντάγωνο (Ουάσιγκτον). Παράλληλα, σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Georgetown University. Στη συνέχεια γύρισε στην Ελλάδα και ανέλαβε επιτελάρχης του Γ' Σώματος Στρατού. Αντιτάχθηκε στο στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 και έλαβε μέρος στο βασιλικό κίνημα της 13ης Δεκεμβρίου 1967. Μετά την αποτυχία του κινήματος τέθηκε υπό περιορισμό, αλλά κατάφερε να διαφύγει στις ΗΠΑ τον Οκτώβριο του 1968 και να ξεκινήσει αντιδικτατορική δράση. Ταυτόχρονα, διατήρησε αλληλογραφία με τον βασιλιά Κωνσταντίνο και έλληνες αξιωματικούς. Οι δικτάτορες του αφαίρεσαν την ιθαγένεια το 1970. Στις ΗΠΑ κατέλαβε διευθυντική θέση στην εταιρεία Owens Corning Fiberglass. Το 1976 γύρισε στην Ελλάδα δημιουργώντας έδρα της εταιρείας του στην Αθήνα με στόχο την εξάπλωση των δραστηριοτήτων της στη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Παράλληλα, το ελληνικό κράτος αναγνώρισε την αντιδικτατορική του δράση και του έδωσε πίσω την ιθαγένειά του και τη σύνταξή του. Παραιτήθηκε από την Owens Fiberglass το 1988 με τη θέση του αντιπροέδρου. Ως το 1993 κατείχε τη θέση του προέδρου του ΔΣ του Κέντρου Πολιτικής Έρευνας και Επιμόρφωσης (ΚΠΕΕ). Το 1992 διορίστηκε πρόεδρος της ΑΕ «Αμφικτιονία 1992». Το αρχείο προσφέρει πλούσιο υλικό για την αντιδικτατορική δραστηριότητα του Βιδάλη στις ΗΠΑ. Εκτός από την αλληλογραφία του με διάφορες προσωπικότητες του πολιτικού, ακαδημαϊκού και επιχειρηματικού κόσμου, περιλαμβάνονται συνεδριάσεις του αμερικανικού Κογκρέσου σχετικές με τη δικτατορία, φωτογραφίες από πορείες κατά της δικτατορίας, πολλά περιοδικά, εφημερίδες και άλλα έντυπα (ξένα και ελληνικά) που έβγαιναν στις ΗΠΑ και την Ευρώπη και σχετίζονταν με την αντιδικτατορική δράση.
Αρχείο Παναγή Βουρλούμη
Το αρχείο του Παναγή Βουρλούμη αποτελείται από αλληλογραφία, υπομνήματα, σημειώσεις, σχέδια νόμων, πρακτικά συνεδριάσεων Βουλής, αποκόμματα εφημερίδων, οικονομικές καταστάσεις, έντυπα κ.λπ. που αφορούν κυρίως το νομοθετικό έργο της περιόδου 1928-1932 στον οικονομικό τομέα και την πολιτική και οικονομική ζωή (κυρίως το σταφιδικό ζήτημα) στην Ελλάδα την περίοδο 1918-1949.
Αρχείο Παναγή Σκουζέ
Περιλαμβάνονται τα έργα: 1) Χρονικόν περί των Αθηνών υπό Παναγή Σκουζέ, 1841 2) Χρονικόν των Αθηνών υπό Παναγή Σκουζέ, 1845 3) Χρονικόν των Αθηνών υπό Παναγή Σκουζέ, 1845
Αρχείο Παναγιώτη & Αριστομένη Ρόμπου (Κ295)
Αρχείο Παναγιώτη και Αριστομένη Ρόμπου, δικηγόροι: φάκελοι υποθέσεων (ζητήματα κυρίως φορολογικά και ασφαλιστικά).
Αρχείο Παναγιώτη Αλεξάκου
Ο Παναγιώτης (Πότης) Αλεξάκος γεννήθηκε στο Γύθειο το 1894. Ήταν από τους μεγάλους και με ισχυρή επιρροή τοπικούς γαιοκτήμονες και παράγοντες του Γυθείου. Διετέλεσε πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου και της εταιρείας «Συκική» στο Γύθειο, καθώς και πρόεδρος των Εφέδρων Αξιωματικών. Υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό σε όλους τους πολέμους από το 1914 έως και το 1941. Το αρχειακό υλικό περιέχει επιστολές προς τον Π. Αλεξάκο στη Μικρά Ασία το διάστημα 1921-1922 (επτά επιστολές), προαγωγές (εκθέσεις και απόσπασμα προαγωγής 1921), στρατολογικό μητρώο, βεβαίωση υπηρεσίας (1921), στρατιωτική έκθεση γεγονότων (1921, δύο σελίδες) και ένα φύλλο της εφημερίδας Λακωνία (1921). Συμπληρωματικές πηγές: Αρχείο οικογένειας Πετροπουλάκη.
Αρχείο Παναγιώτη Αλμπάνη
Ο Νικόλαος Αλμπάνης γεννήθηκε το 1878 στη Σιάτιστα. Ανήλικος πήγε στην Προύσα και στη συνέχεια στην Κωνσταντινούπολη, όπου έμαθε την τέχνη του αρτοποιού. Στα 1909 εμφανίστηκε ως συνέταιρος παντοπωλείου στη Θεσσαλονίκη. Το 1910 νοίκιασε μεγάλο αρτοπωλείο στην Εγνατία Οδό. Το 1916 εξόπλισε το αρτοποιείο με σύγχρονα μηχανήματα με άδεια ηλεκτροκίνητου εργοστασίου αρτοποιίας. Το 1921 αγόρασε ολόκληρη την οικοδομή που στέγαζε τον φούρνο και το 1938 την ανακατασκεύασε εκ θεμελίων. Το 1940 απέκτησε άδεια μηχανοκίνητου αρτοποιείου (το μοναδικό τότε στην Θεσσαλονίκη). Ο Παναγιώτης Αλμπάνης, γιος του Νικόλαου, γεννήθηκε το 1917 στην Θεσσαλονίκη. Αποβλήθηκε από το σχολείο λόγω πολιτικών φρονημάτων και ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του στη Σιάτιστα. Το 1942 εισήχθη στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, την οποία όμως δεν τελείωσε. Με την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου επιστρατεύτηκε και πολέμησε στην Αλβανία. Με την επιστροφή του από το μέτωπο ξεκίνησε να εργάζεται στον φούρνο του πατέρα του . Στη διάρκεια της κατοχής ο φούρνος τους σίτιζε μέσω των δελτίων χιλιάδες ανθρώπους. Το 1944 ο πατέρας του πέθανε και αναλαμβάνει ο ίδιος τον φούρνο. To 1951 τροποποίησε τις εγκαταστάσεις του αρτοποιείου, απέκτησε άδεια εργαστηρίου ζαχαροπλαστικής και κατασκεύασε τα μπισκότα “RITA”. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 εκσυγχρόνισε περαιτέρω τις εγκαταστάσεις του αρτοποιείου. Εισήγαγε πολλές τεχνικές και εμπορικές καινοτομίες στον κλάδο της αρτοποιίας και δραστηριοποιήθηκε για χρόνια στο Σωματείο Αρτοποιών Θεσσαλονίκης και στην Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδας. Συμμετείχε ακόμη στην ίδρυση της βιομηχανικής αρτοποιίας Βίβα. Συνταξιοδοτήθηκε το 1976. Ενταγμένος στο ΚΚΕ από μικρή ηλικία, βοήθησε με πολλούς τρόπους το κομμουνιστικό κίνημα και τον αγώνα κατά τη διάρκεια της αντίστασης. Αγαπούσε από μικρός τη ζωγραφική και ως αυτοδίδακτος ζωγράφος συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις. Υπήρξε ακόμη για πολλά χρόνια μέλος των «Λεχριτών», παλιάς λαϊκής λέσχης της Θεσσαλονίκης. Πέθανε τον Μάιο του 2006. Το αρχείο αφορά σε μεγάλο βαθμό τις οικονομικές δραστηριότητες του Νικόλαου και Παναγιώτη Αλμπάνη. Περιέχονται τεκμήρια σχετικά με την λειτουργία του αρτοποιείου που διατηρούσαν στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ακόμη το ημερολόγιο του Παναγιώτη Αλμπάνη από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Θεματική ταξινόμηση: Φάκελος 1: ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ, (1949-1985) Φάκελος 2: ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ (1927-2001) Φάκελος 3: ΝΊΚΟΣ ΑΛΜΠΑΝΗΣ / ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ (1909- 1976)