Ο παράνοµος ραδιοφωνικός σταθµός «Ελεύθερη Ελλάδα» άρχισε τις µεταδόσεις του τον Ιούλιο 1947 ως σταθµός του ∆ηµοκρατικού Στρατού Ελλάδας, στην αρχή από το Βελιγράδι και µετά τον Μάρτιο του 1948, από το Βουκουρέστι. ∆ιέκοψε τη λειτουργία του µετά την 6η Ολοµέλεια του ΚΚΕ, το 1956, για να ξαναρχίσει, πάλι από το Βουκουρέστι, την 1η Μαρτίου 1958, µε την ονοµασία «Φωνή της Αλήθειας». Από µία ηµίωρη εκποµπή την ηµέρα, το 1948, έφτασε στις πέντε καθηµερινές, το 1962. Μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ και την προσωρινή διακοπή της λειτουργίας του (1968), ο σταθµός µεταφέρθηκε στην Ανατολική Γερµανία απ’ όπου εξακολούθησε να εκπέµπει µέχρι το 1974. Στα ΑΣΚΙ φυλάσσεται το πλήρες, σχεδόν, αρχείο των εκποµπών ως το 1968: αποτελεί µια µοναδική σειρά τεκµηρίων καθώς επιτρέπει να παρακολουθηθούν, ηµέρα την ηµέρα και για µια κρίσιµη περίοδο, οι διακυµάνσεις της πολιτικής του ΚΚΕ και οι αντιλήψεις του για το σύνολο των θεµάτων που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Συνοπτική περιγραφή • Κείµενα ηµερήσιων εκποµπών • Κείµενα ειδικών εκποµπών: Το φροντιστήριο του Αγωνιστή, Η φωνή του Αγρότη, Προβλήµατα και αγώνες εργατοϋπαλλήλων, Κυπριακό, Νέα από την ζωή των πολιτικών προσφύγων, Ειρήνη και αφοπλισµός, Ιδεολογικά προβλήµατα του Ελληνικού και ∆ιεθνούς Εργατικού Κινήµατος

Τμήμα αρχείου του ανδρός της Επανάστασης του 1821 Ρήγα Παλαμήδη (1794-1872). Περιλαμβάνει αποδείξεις πληρωμής (1800-1801), αναφορές (1808, 1820-1821), καταγραφή εξόδων του ναΐπη της Τριπολιτσάς (1811), χοτζέτια από τις περιοχές της Αρκαδίας και της Τριπολιτσάς (1774-1818), ένα ταπί σπαχήδων από τους Μολάους Καρύταινας (1799-1800), ένα τεφτέρι καταγραφής των κρατικών εσόδων και εξόδων των πρώιμων και όψιμων προϊόντων των τσιφλικιών των καζάδων του Άργους και του Ναυπλίου (1819-192), δημόσια έγγραφα και ως επί το πλείστον δημόσια και ιδιωτική αλληλογραφία αυτού: φ. 1, Έγγραφα Τουρκικά (31 έγγρ.), φ. 2, Έγγραφα (75 έγγρ.), φ. 3, Έγγραφα 1836-1841 (54 έγγρ.), φ. 4, Έγγραφα 1842-1852 (121 έγγρ.), φ. 5, Έγγραφα 1853-1854 (185 έγγρ.), φ. 6, Έγγραφα 1855-1862 (161 έγγρ.), φ. 7, Έγγραφα 1863-1870 (107 έγγρ.), φ. 8, Έγγραφα 1871-1874 & αχρονολόγητα (120 έγγρ.)

Ο Ροβέρτος Σαραγάς ήταν χορευτής και χορογράφος. Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1927 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε χορό και ένανε την πρώτη εμφάνισή του στην Αθήνα. Το 1946 κέρδισε μια υποτροφία της Βρεταννικής κυβέρνησης για να σπουδάσει στο Saddlers Wells Theatre αλλά δεν μπόρεσε να φύγει από την Ελλάδα για πολιτικούς λόγους. Το 1952 πήγε στη Γερμανία όπου σπούδασε υπό τον Weigman. Επίσης μαθήτευσε στον Idzickovski στο Λονδίνο. Πραγματοποίησε διάφορες εμφανίσεις στην Ευρώπη και συνεργάστηκε με το Mary Wigman Studio, το Lamda Theatre στο Λονδίνο, με την ηθοποιό Dorothy Tutin και με το Stratford Royal Shakespeare Company. Τέλος, ο Σαραγάς δίδαξε στην περίφημη Βασιλική Ακαδημία Τεχνών του Λονδίνου (RADA), όπου δίδαξε, οργάνωσε την παραγωγή και σκηνοθέτησε, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα έργα: Τρωάδες, Αγαμέμνων, Βάκχες, Οιδίπους Τύραννος. Επίσης, πειραματίστηκε με έργα αρχαίου δράματος με την Stratford Royal Shakespeare Company και πραγματοποίησε διάφορες εμφανίσεις στην τηλεόραση. Ο Σαραγάς πέθανε στο σπίτι του στο Λονδίνο όταν υπέστη καρδιακή προσβολή στις 26 Φεβρουαρίου 1979. Το αρχείο περιλαμβάνει αλληλογραφία, σημειώσεις, φωτογραφίες, κασέτες, αφίσες και αποκόμματα εφημερίδων. Η συλλογή δεν έχει καταλογραφηθεί.

Ρούσου Κούνδουρου: φάκελοι με τεκμήρια -αλληλογραφία, ημερολόγια, ομιλίες, δημοσιεύματα - σχετικά με τη σταδιοδρομία και τη δραστηριότητα του σκηνοθέτη Ρούσου Κούνδουρου, πατέρα του Τίτου Κούνδουρου, καθώς και υλικό σχετικό με εκδηλώσεις και δημοσιεύσεις μετά το θάνατό του.

Η Ρωξάνη Σωτηριάδη Σέτζουϊκ (1902-1996) ήταν κόρη του αρχαιολόγου Γεωργίου Σωτηριάδη, καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1935 παντρεύτηκε τον ανταποκριτή των New York Times στην Ελλάδα Alexander Sedgwick. Σπούδασε νομικά και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Παρίσι. Υπηρέτησε ως εθελόντρια στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό το διάστημα 1940-1952. Διατηρούσε στενές επαφές με βασιλικούς και κυβερνητικούς κύκλους και, λόγω της ιδιότητας του άντρα της, με ξένους πολιτικούς και πνευματικούς άνδρες. Έκανε περιοδείες στις ΗΠΑ το 1945 και το 1947 για να επιτύχει την υποστήριξη της αμερικανικής κοινής γνώμης στις ελληνικές κυβερνήσεις. Παρουσίαση περιεχομένου: Το αρχείο περιλαμβάνει προσωπικά έγγραφα της Ρωξάνης (πιστοποιητικά σπoυδών, βεβαιώσεις γάμου και μη χορήγησης της αμερικανικής ιθαγένειας, κ.ά., 1914-1952), αλληλογραφία της με τον λόρδο Clark (British Council, 1973) και το 4ο κανάλι της αγγλικής τηλεόρασης (1986) σχετικά με ντοκυμαντέρ με θέμα την δικτατορία του Παπαδόπουλου και τον εμφύλιο πόλεμο, προσκλήσεις σε βασιλικές εκδηλώσεις, έγγραφα από την υπηρεσία της στον Ερυθρό Σταυρό, σχέδια ομιλιών που εκφώνησε στη διάρκεια των περιοδειών της στις ΗΠΑ (1945, 1947), λίγες επιστολές προς τον πατέρα της, Γεώργιο Σωτηριάδη, φωτογραφίες αρχαιολογικών ευρημάτων από ανασκαφές στην Ακρόπολη καθώς και αλληλογραφία του άνδρα της (περιλαμβάνεται και επιστολή του Ronald Scobie). Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα σχέδια και κείμενα ομιλιών που εκφώνησε στην Αμερική, καθώς και ένα φυλλάδιο για τις δραστηριότητες της Βασιλικής Πρόνοιας (1947-1965).

Ο Σάββας Παπαδόπουλος ήταν «νομάρχης παρά τω πρωθυπουργώ» στη διάρκεια της Κατοχής. Παρουσίαση περιεχομένου: Το υλικό του αρχείου αποτελείται κυρίως από υπηρεσιακή αλληλογραφία του Παπαδόπουλου με διάφορα υπουργεία και νομαρχίες, τη Γενική Διοίκηση Μακεδονίας κ.ά. που αφορά κυρίως την αναδιοργάνωση νομαρχιών και τον επισιτισμό της χώρας. Συγκεκριμένα η αλληλογραφία αναφέρεται στη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων νομαρχών σε επάρχους, την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών του νομού Έβρου (ίδρυση επαρχείων σε Ορεστιάδα και Φέρρες και κατάργηση της έδρας της νομαρχίας στο Διδυμότειχο), το «Συνέδριον νομαρχών και εφοδιασμού Νομαρχιών δια καυσίμου» (εξοικονόμηση και διανομή καυσίμων για αγροτική χρήση) (1942), τη γεωργική παραγωγή, τον τρόπο καταβολής των φόρων των αγροτών, και τις αγροτικές αποζημιώσεις στους νομούς Αιτωλοακαρνανίας, Κιλκίς, Λάρισας, Ηλίας, Αργολίδας και Κορινθίας, τις υπουργικές αποφάσεις σε εφαρμογή του νόμου 183/1943 «περί δαπανών δι’ εκτάκτους ανάγκας Δημοσίας Ασφαλείας» (Ιούνιος 1943- Οκτώβριος 1944), τον επισιτισμό της Χίου, την πώληση μη βρώσιμου ελαίου από την Ένωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Μεσολογγίου προς τους υπαλλήλους του γραφείου του πρωθυπουργού. Περιλαμβάνονται επίσης ένα υπόμνημα του Παπαδόπουλου προς τον πρωθυπουργό για την απαξίωση του νομίσματος (Ιούνιος 1942), αλληλογραφία για οικονομικά και διοικητικά του γραφείου του πρωθυπουργού και ημερολογιακές σημειώσεις Κατοχής του Παπαδόπουλου.

Ο Τομάζος Σγουρδαίος καταγόταν από τη Σίφνο και ήταν γιατρός χειρούργος. Εργάστηκε σε νοσοκομεία της Lyons και στη συνέχεια στο ελληνικό νοσοκομείο στην Κωνσταντινούπολη, όπου και έζησε. Πέθανε νέος το 1935. Είχε παντρευτεί την Παυλίνα Ηλιάσκου. Ο σύζυγος της κουνιάδας του Αικατερίνης Ηλιάσκου, Γρηγόριος Τριανταφυλλίδης, ήταν δικηγόρος και ζούσε στο Παρίσι. Υπήρξε πρόεδρος του Συνεδρίου των Ελληνικών Παροικιών που έλαβε χώρα στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 1916 με αντιπροσώπους από τριάντα τρεις ελληνικές παροικίες. Παρουσίαση περιεχομένου: Το υλικό της συλλογής αποτελείται από έγγραφα και εφημερίδες σχετικά με το Συνέδριο των Ελληνικών Παροικιών στο εξωτερικό που έλαβε χώρα στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 1916 και υποστήριξε την πολιτική του Βενιζέλου, ανταποκρίσεις ειδησεογραφικών πρακτορείων, άρθρα και αποκόμματα εφημερίδων για τον αποκλεισμό των Συμμάχων, τα Νοεμβριανά, την πολιτική κατάσταση και τις κυβερνήσεις Αθηνών και Θεσσαλονίκης (Οκτώβριος-Δεκέμβριος 1916) καθώς και από μία σειρά άρθρων περί Βενιζέλου (1909-1915). Επίσης από μία επί μέρους συλλογή εγγράφων (χειρόγραφα σημειώματα, διάλεξη, επιστολές) του γιατρού Τομάζου Σγουρδαίου για διάφορα θέματα σχετικά με τον ελληνισμό της Τουρκίας, την εκλογή Εθνικού Συμβουλίου των Αλύτρωτων Ελλήνων κ.ά. Περιλαμβάνονται σημαντικοί χειρόγραφοι, αναλυτικοί γενεαλογικοί πίνακες για τις φαναριώτικες οικογένειες Φωτιάδη και Βυζαντίου που συνέταξε ο Αλέξανδρος Ν.Δ. Φωτιάδης το 1928 με βάση σημειώματα του πατέρα του.

Το αρχείο περιέχει 15 σχέδια μόδας (ασπρόμαυρα) του Αμπραχαμιάν, μία φωτογραφία του στο σπίτι της Λαζαρίδου και το τεύχος 176 της "Πανσελήνου", (19.1.2003) με το σχετικό αφιέρωμα.

Επαγγελματικά έγγραφα, θεατρικά κείμενα και τεκμήρια από σκηνικές παραγωγές, αλληλογραφία κ.ά.