Συλλογές

Αρχείο Νικολάου Μ. Δραγούμη

  • Γεννάδειος Βιβλιοθήκη
  • 2015-01-06 19:05:57
  • Νεότερη ιστορία, Τύπος, Εκπαίδευση, Κοινωνική ιστορία, Πολιτική ιστορία, Προσωπογραφία, Οικογένειες, Αρχεία, Δημόσιος βίος, Ιδιωτικός βίος, Διπλωματία, Λογοτεχνία, Δημόσιοι φορείς και οργανισμοί, Τοπική αυτοδιοίκηση, Τοπική ιστορία, Επιστολές, Ελληνική Επανάσταση,

Ο Νικόλαος Δραγούμης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 10 Απριλίου 1809 και διδάχτηκε τα πρώτα του γράμματα κοντά στον πατέρα του Μάρκο. Το 1821, μετά την αναχώρηση του πατέρα του, συνελήφθη από τους Τούρκους και μετά την απελευθέρωση του διέφυγε - μαζί με τη μητέρα του Ζωή και τον αδελφό του Ιωάννη - πρώτα στα Ψαρά, και από κει στην Πάρο και στη Νάξο, όπου και συμπλήρωσε τις σπουδές του στη σχολή των Λαζαριστών. Το 1825 ήλθε στο Ναύπλιο και το 1827 διορίστηκε γραμματέας στη συνέλευση της Ερμιόνης και της Τροιζήνας. Εκεί αποφασίστηκε η αποστολή του στην Ευρώπη για μετεκπαίδευση, αλλά το σχέδιο ματαιώθηκε με την παρέμβαση του Βιάρου Καποδίστρια. Το 1828 προσελήφθη στο γραφείο του Ι.Καποδίστρια με διευθυντή τον Σπ.Τρικούπη. Το 1831 διορίστηκε ανώτερος υπάλληλος στο Υπουργείο Εξωτερικών και το 1833 υποδέχτηκε στο Ναύπλιο τον Όθωνα. Κατά την επόμενη δεκαετία κατέλαβε διάφορες δημόσιες θέσεις: υπουργικός γραμματέας στην επί του Βασιλικού Οίκου και επί των Εξωτερικών γραμματεία (1833-1834), διευθυντής του νομού Κυκλάδων (1834-1836), διευθυντής του γραφείου της επί των Ναυτικών γραμματείας (δηλ. υπουργικός σύμβουλος, 1836-1839). Από τη θέση αυτή απολύθηκε το 1839. Ως το 1843 δημοσιογραφούσε στην εφημερίδα Αιών και εργάστηκε για τη συνταγματική μεταπολίτευση. Τότε, επαναδιορίστηκε από την κυβέρνηση Μεταξά στη θέση του, στο Υπουργείο Ναυτικών (1843-1844) και το 1844 τοποθετήθηκε υπουργικός σύμβουλος στο Υπουργείο Εσωτερικών, μετέχοντας έτσι στη διεύθυνση των πρώτων βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα. Τον Ιούλιο του 1845 η κυβέρνηση Κωλέττη τον απέλυσε από τη θέση του, με την κατηγορία ότι ανήκε στο κόμμα του Αλ. Μαυροκορδάτου. Από την εποχή αυτή και ως το τέλος της ζωής του - εκτός από σύντομο διάστημα, όταν ο Όθωνας τον διόρισε υπουργό Εξωτερικών (Αύγουστος-Οκτώβριος 1862)- ο Δραγούμης θα ιδιωτεύσει, στρέφοντας τη δραστηριότητα του κυρίως στη δημοσιογραφία, τις φιλολογικές μελέτες, τις μεταφράσεις και το συγγραφικό έργο. Αρθρογράφησε στην Αθηνά, συνεργάστηκε με την Ευτέρπη του Γρ. Καμπούρογλου (1847-49) και ίδρυσε την Πανδώρα (1849-1955, μαζί με τον Γ.Σκούφο, τον Α. Ρ. Ραγκαβή, τον Χρ.Δούκα και τον Κ. Παπαρρηγόπουλο) και το Spectateur d’Orient (1853-1856, μαζί με τον Α. Ρ. Ραγκαβή, τον Κ. Παπαρρηγόπουλο, τον Μ. Ρενιέρη και τον Γ. Βασιλείου). Το 1854, κατά τη διάρκεια επιδημίας χολέρας στην Αθήνα, εργάστηκε για την περίθαλψη των πασχόντων. Από το 1855 παρέμεινε ως μόνος ιδιοκτήτης της Νέας Πανδώρας, την οποία και διηύθυνε ως το 1872, οπότε, με την κυκλοφορία του εικοστού δεύτερου τόμου του περιοδικού, σταμάτησε η έκδοση του. Παράλληλα, από το 1856 ως το 1862 διετέλεσε συνεχώς δημοτικός σύμβουλος στην Αθήνα. Το 1874 δημοσιεύτηκε το έργο του Ιστορικαί Αναμνήσεις. Στις 9 Μαρτίου 1879 πέθανε από συμφόρηση, λίγο μετά την κυκλοφορία του πρώτου τόμου της δεύτερης έκδοσης των Ιστορικών Αναμνήσεων. Ο Νικόλαος Δραγούμης υπήρξε ιδρυτής και μέλος πολλών επιστημονικών εταιρειών, όπως της Εταιρείας των Φίλων του Λαού, της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας κ.ά. Παντρεύτηκε το 1839 την Ευφροσύνη Στ. Γεωργαντά (1818-1915) με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά: το Μάρκο (1840-1909), τον Στέφανο (1842-1923), τη Ζωή (1843-1894) και τη Μαρίκα (1846-1941). Η συλλογή περιλαμβάνει έγγραφα σχετικά με τις κυβερνητικές θέσεις που ανέλαβε, αλληλογραφία σχετιζόμενη με διάφορες εταιρείες και σωματεία, αλληλογραφία και έγγραφα σχετιζόμενα με το περιοδικό "Πανδώρα", εφημερίδες, αποκόμματα εφημερίδων και φωτογραφίες.

Αρχείο Νικολάου Μάντζαρου-Χαλκιόπουλου

Επιστολές διαφόρων προς τον Μάντζαρο, κυρίως του μαθητή του Raffaele Parisini, επιστολή Μαντζάρου προς τον Franscesco Luca, 22 Ιανουαρίου 1855

Αρχείο Νικόλαου Μαυρή

  • Γεννάδειος Βιβλιοθήκη
  • 2015-07-28 12:30:05
  • Διπλωματία, Δημόσιος βίος, Ιδιωτικός βίος, Οικονομική ιστορία, Νεότερη ιστορία, Κοινωνική ιστορία, Τοπική ιστορία, Τύπος, Τοπικός τύπος, Αρχεία, Προσωπογραφία, Πολιτική ιστορία, Επιστολές, Δημόσιοι φορείς και οργανισμοί, Εφημερίδες,

Ο Νικόλαος Μαυρής σπούδασε Ιατρική ενώ ενδιαφερόταν για τη λογοτεχνία και το δίκαιο. Η οικογένειά του καταγόταν από την Κάσο. Λίγο πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μαυρής εγκαταστάθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου ίδρυσε το Εθνικό Δωδεκαννησιακό Συμβούλιο και υπήρξε ενεργός σε όλες τις εκφάνσεις του Δωδεκανησιακού ζητήματος. Το 1948, μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα και την ένωση των Δωδεκανήσων, ο Μαυρής εξελέγη πρώτος Γενικός Διοικητής Δωδεκανήσων. Αργότερα εξελέγη βουλευτής. Το έργο του για τη βιβλιογραφία σχετικά με τα Δωδεκάνησα βραβεύθηκε με το πρώτο βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Το Αρχείο Νικολάου Μαυρή δωρήθηκε στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη το 1987 από το γιό του Μιχαήλ Μαυρή. Η ταξινόμησή του, η οποία ξεκίνησε το 1997, δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, εξαιτίας της μεγάλης έκτασης του αρχείου. Στον κατάλογο αυτόν εντάσσεται το μεγαλύτερο τμήμα της αλληλογραφίας του Ν. Μαυρή, προσωπικής και επαγγελματικής καθώς και ένα τμήμα της βιβλιογραφικής, ερευνητικής δουλειάς και των ενδιαφερόντων του. Το υλικό έχει χωρισθεί σε δεκατρείς (13) ενότητες, που διαιρούνται σε φακέλλους.

Αρχείο Νικολάου Μέγα

Εμπoρική αλληλoγραφία του Νικολάου Μέγα (Λιβαδειά), σχετική με αγοραπωλησίες γεωργικώv μηχαvημάτωv από εμπόρους και κατασκευαστές τους, στο Βόλο. Απoστoλείς είvαι oι Παπακωvσταντίνου, Σαπoυvτζής, Σταματόπoυλoς, και Γκλαβάvης-Καζάζης (γεωργικό μηχανουργείο) κ.ά. Iδιαίτερo εvδιαφέρov παρoυσιάζoυv oι λογότυπoι.

Αρχείο Νικόλαου Μηλιώρη

Στη συλλογή περιέχονται: Εγκύκλιοι και προσκλήσεις (δφες) Ύπατου Συμβουλίου του 33ου βαθμού, αποσπάσματα πρακτικών, ονομαστικοί κατάλογοι μελών, σημειώματα (1972-1980), "Εφημερίς του Τάγματος των Ελλήνων Ελευθέρων Τεκτόνων" (1975-1977). Ομιλίες και μελέτες για διάφορα θέματα τεκτονικού ενδιαφέροντος, "Επετηρίς ενεργών και παρέδρων μελών του Ύπατου Συμβουλίου του 33ου της Ελλάδος" (1872-1972), κανονισμοί, προσκλήσεις, ευχετήριες κάρτες, ανακοινώσεις, δίπλωμα Ν. Μηλιώρη.

Αρχείο Νικόλαου Μπαλάνου

Το αρχείο περιέχει αλληλογραφία του Νικολάου Μπαλάνου με τους γάλλους αρχαιολόγους, T. Homolle (1903), Maurice Hollaux (1905-1931), Replat (για την αναστήλωση και συντήρηση του θησαυρού των Αθηναίων στους Δελφούς) F. Courly (1929) (για την αναστήλωση ενός ναΐσκου στη Δήλο), Picard (για τη δημιουργία μουσείου στη Θάσο), και τον διευθυντή του περιοδικού Journal des dépas, Francastel (σχετικά με άρθρο του Vernadsky για τις αναστηλωτικές εργασίες του Μπαλάνου). Περιέχονται επίσης τιμολόγια και επιστολές προς τον Μπαλάνο της εταιρίας Marmor Limited σχετικές με την αγορά μαρμάρων.

Αρχείο Νικόλαου Μπάρακλη

O Νικόλαος Μπάρακλης (γενν. Αθήνα, 1859) ακολούθησε την προξενική υπηρεσία αναλαμβάνοντας διαδοχικά τα εξής προξενεία: Κάιρο, Βηρυττός (1893), Βιτώλια (1894), Θεσσαλονίκη, Αδριανούπολη (1895), Χανιά (1896), Δεδέαγατς (1900, 1908), Σουέζ (1904), Σκόπια (1907), Πορτ Σάιδ (1909), Φιλιππούπολη (1911, 1917), Κάιρο (1913), Οδησσός (1919), Γένουα (1920), Βηρυττός (1921), Βουδαπέστη (1924). Το 1925 υπέβαλε δικαιολογητικά για τη συνταξιοδότησή του. Έγραφε στιχουργήματα και είχε βραβευθεί σε πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό. Εξέδωσε (εκδόσεις Χ. Ι. Σαλίβερου) τουλάχιστον μία συλλογή με τίτλο “Τραγούδια του Στρατώνα”. Τιμήθηκε με τον Αργυρό Σταυρό του Σωτήρος και τον Χρυσό Σταυρό των Ιπποτών (1908, 1922). Παρουσίαση περιεχομένου: Επιστολές (πρωτότυπα) υπουργών Εξωτερικών (Α.Σκουζέ, Α.Ζαΐμη, Α.Ρωμάνου, Λ.Κορομηλά) και προξένων σχετικά με αναθέσεις υπηρεσίας, μεταθέσεις, χορηγήσεις αδειών στον προξενικό υπάλληλο Ν. Μπάρακλη (1894-1918). Έγγραφα (αντίγραφα) διορισμών, προαγωγών, μεταθέσεων που κατατέθηκαν στο υπουργείο Εξωτερικών για τη συνταξιοδότηση του (1891-1923). Επίσης έγγραφα του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με την προξενική οικονομική διαχείριση (1909-1917), αλληλογραφία του Ν. Μπάρακλη με το Υπουργείο Εξωτερικών, το ουγγρικό δημοσιογραφικό γραφείο Figyelo για τις δαπάνες τύπου του προξενείου στη Βουδαπέστη (1924-1925). Στο αρχείο περιλαμβάνονται τα χειρόγραφα και δακτυλόγραφα ποιημάτων, στιχουργημάτων και τραγουδιών που συνέθετε ο Ν. Μπάρακλης, τα οποία αποτελούν και τον μεγαλύτερο όγκο του αρχείου του.

Αρχείο Νικόλαου Νέρη

Αρχείο Νικόλαου Παπαδάκη

Επιστολές προς τον Νικόλαο Παπαδάκη των αρχαιολόγων Αντωνίου Κεραμόπουλλου (1927-1942, κυρίως 1942), Χρήστου Καρούζου (1931) και μία επιστολή του Κ.Α. Ρωμαίου απευθυνόμενη προς κάποιον Γιώργο (1945). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι επιστολές του Αντωνίου Κεραμόπουλου ως διευθυντή Αρχαιοτήτων και Ιστορικών Μνημείων της Ελλάδος (1942) καθώς αναφέρονται στην ψήφιση αρχαιολογικού νόμου, τις σχέσεις με ξένες αρχαιολογικές σχολές (γερμανική, ιταλική), την αντιμετώπιση του βουλγαρικού κινδύνου στη Βόρειο Ελλάδα κ.λπ. Υπάρχουν επίσης δύο διπλώματα απονομής παρασήμων προς τον Νικόλαο Παπαδάκη.

Αρχείο Νικόλαου Παπαρρόδου

Ο Νικόλαος Παππαρόδου (Λαμία 1902-Αθήνα 1980;) ήταν στρατιωτικός. Πήρε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία, στον πόλεμο του 1940-41 και στον εμφύλιο πόλεμο. Διετέλεσε, ανάμεσα σε άλλα, στρατιωτικός ακόλουθος της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσινγκτων, διοικητής Β΄ Σώματος Στρατού, και υπαρχηγός αναπληρωτής Αρχηγού ΓΕΣ. Από το 1965 ως το 1967 ήταν Αρχηγός του Στρατιωτικού Οίκου της Αυλής (ΣΟΑΜ). Διετέλεσε επίσης πρόεδρος του Ο.Π.Α.Π.. Υπήρξε πρωταθλητής σπάθης και μετείχε στην εθνική οπλομαχητική ομάδα. Μετείχε επίσης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου (1936) και σε άλλους διεθνείς αγώνες. Επίσης ο Παπαρρόδου έγραψε στρατιωτικά βιβλία και μετέφρασε έργα ξένων λογοτεχνών. Το αρχείο του Νικολάου Παπαρρόδου αποτελείται από αλληλογραφία, πιστοποιητικά, χειρόγραφα τετράδια, έντυπα κ.ά. που αφορούν τη στρατιωτική σταδιοδρομία του και τη γυναίκα του Βούλα Παπαρρόδου (το γένος Ροντήρη). Το αρχείο χωρίζεται σε δύο ενότητες: Νικόλαος Παπαρρόδου και Βούλα Παπαρρόδου. Η πρώτη ενότητα περιλαμβάνει αλληλογραφία, έντυπα, πιστοποιητικά και ποικίλο υλικό που αφορούν τη στρατιωτική σταδιοδρομία του Παπαρρόδου και προσωπικά, διάφορα μέλη της οικογένειας Παπαρρόδου και τον Ιωάννη Παπαρρόδου. Η δεύτερη περιλαμβάνει αλληλογραφία και ποικίλο υλικό της Βούλας Παπαρρόδου.

Αρχείο Νικολάου Παππά ή Παπαοικονόμου

Αρχείο Νικόλαου Παυλάκη (Κ86δ)

Χειρόγραφο μονόφυλλο υπό του πρωθιερέα Νικόλαου Παυλάκη εν Μύθοις της Κρήτης στις 17 Οκτωβρίου 1913 και περιέχον λαϊκό ποίημα για το Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1853.

Αρχείο Νικόλαου Πλαστήρα (Κ92β)

Προσωπικό αρχείο του Νικόλαου Πλαστήρα, περιλαμβάνον στρατιωτικές μελέτες, πολυσέλιδες εκθέσεις, διαταγές επιχειρήσεων, αναφορές, επιστολές, σημειώσεις, φωτογραφίες, κ.ά.

Αρχείο Νικόλαου Πλατή

Ο Νικόλαος Γ. Πλατής (γενν. Φθιώτιδα 1870) υπηρέτησε στη χωροφυλακή και στην αστυνομία. Το 1916 συμμετείχε στο κίνημα Εθνικής Αμύνης και αναπλήρωσε προσωρινά τον συνταγματάρχη Εμ. Ζυμβρακάκη στην Ανώτερη Διοίκηση Χωροφυλακής Μακεδονίας και στο Αρχηγείο Δημοσίας Ασφαλείας. Τον Δεκέμβριο του 1918 προήχθη σε αντισυνταγματάρχη. Το 1921 τέθηκε σε διαθεσιμότητα και ανακλήθηκε στην ενεργό υπηρεσία το 1922. Το 1927 τοποθετήθηκε στο Αρχηγείο Χωροφυλακής Αθηνών ως γενικός επιθεωρητής. Το αρχείο του Ν. Πλατή περιλαμβάνει υπηρεσιακή αλληλογραφία με το Αρχηγείο της Χωροφυλακής Αθηνών, την Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών κ.ά, σχετικά με την δημόσια τάξη και ασφάλεια των πόλεων που υπάγονται στη δικαιοδοσία του, την προστασία και την ασφάλεια των δασών, των γαιοκτησιών, την καταδίωξη και τιμωρία των ληστοσυμμοριών, τους διορισμούς και τις μεταθέσεις του στα Τρίκαλα (1903), τα Φάρσαλα (1906), την Καρδίτσα (1908), τη Θεσσαλονίκη (1916), την Ήπειρο (1919), την Κρήτη (1924), την Αθήνα (1927). Περιέχει ακόμη πρωτόκολλα παράδοσης και παραλαβής υπηρεσίας, έγγραφα επιθεωρήσεων των τμημάτων της Χωροφυλακής από τον Ν. Πλατή, διαταγές, εγκυκλίους, αποδείξεις πληρωμών, μισθοδοτικές καταστάσεις των οπλιτών της αστυνομίας, του δασαρχείου και της χωροφυλακής, τηλεγραφήματα, φύλλα πορείας και δικαστικά έγγραφα που περιέχουν μηνύσεις και προανακρίσεις για την σύλληψη απαγωγέων και ληστοφυγόδικων (1892-1929).

Αρχείο Νικόλαου Ποριώτη

Ο Νικόλαος Ποριώτης (1870-1945) υπήρξε συγγραφέας και μεταφραστής. Ως μεταφραστής συνεργάστηκε με διάφορα περιοδικά κι εφημερίδες. Μετέφρασε αρχαία κείμενα και ξένα θεατρικά έργα. Το αρχείο περιλαμβάνει χειρόγραφα και έντυπα πρωτότυπων λογοτεχνικών έργων του Νικόλαου Ποριώτη, άρθρα του για το γλωσσικό ζήτημα και την εκπαίδευση, χειρόγραφα μεταφράσεων λυρικής μουσικής, αρχαίας ελληνικής ποίησης και ξένων θεατρικών έργων, αλληλογραφία με δημοτικιστές και λογοτέχνες. Συμπληρωματικές πηγές για τον Νικόλαο Ποριώτη στο ΕΛΙΑ βλ.: Αρχεία Τέλλου Άγρα, Α. Πάλλη και Π. Βλαστού, Πέλου και Αλέκας Κατσέλη.