Ιδρυτική πράξη, καταστατικό, μητρώο μελών, προσκλήσεις γενικών συνελεύσεων, εκλογικά (1924-1928) του σωματείου Ένωσις Ελλήνων Χημικών. Εισερχόμενη και εξερχόμενη αλληλογραφία: αιτήσεις εγγραφής μελών, επιστολές χημικών, οινολόγων, φοιτητών για θέματα του κλάδου τους, εγκύκλιοι, ψηφίσματα και επιστολές του ΔΣ της Ενώσεως προς τα μέλη της και την κυβέρνηση για την άσκηση του επαγγέλματος των χημικών και την πρόσληψή τους σε χημικές βιομηχανίες, για τον νόμο περί παρασκευής και εμπορίας οίνου, τον εορτασμό της Εκατονταετηρίδας του M. Berthelot και τον έρανο για τον διεθνή Οίκο της Χημείας (1924-1927).

Η Ένωσις Υφαντουργών Νικαίας ιδρύθηκε το 1945. Σύμφωνα με το καταστατικό που υπάρχει στο αρχείο, η επίσημη ονομασία της ήταν «Βιοτεχνικός Σύνδεσμος Υφαντουργών Νικαίας Ταμπουρίων κ.λπ.». Η Ένωση ήταν μέλος της Ομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Νικαίας. Το αρχειακό υλικό περιλαμβάνει αλληλογραφία της Ένωσης με άλλες ενώσεις και ομοσπονδίες: Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Νικαίας, Ένωσις Εργατών και Εργατριών Κλωστοϋφαντουργών και Βαφέων Πειραιώς, Ένωσις Εργατών και Εργατριών των Βιοτεχνιών Ξύλινων Αργαλειών, Επιθεώρηση Εργασίας Πειραιώς, Σύνδεσμος Βιοτεχνών Κλωστοϋφαντουργών Συνοικισμών Πειραιώς, Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών, Βιοτεχνικόν Επιμελητήριον Πειραιώς κ.ά. σχετικά με θέματα που αφορούν την Ένωση, όπως εργατικά, φορολογικά, συμμετοχή σε συνελεύσεις φορέων, εκλογές κ.λπ. Επίσης περιλαμβάνονται αιτήσεις εγγραφής στην Ένωση και ένα βιβλίο πρακτικών συνεδριάσεων ΔΣ της Ενώσεως Υφαντουργών Περιφερείας Συνοικισμών Πειραιώς.

1.1.Εξερχόμενη αλληλογραφία 1934-1935 - Στην αλληλογραφία του έτους 1934 περιλαμβάνονται έγγραφα προς τους παραλήπτες: Επιτετραμένο της Γαλλίας, Μ. Ανδρουλιδάκη, Γενικό Πρόξενο της Ελλάδος εν Καΐρω, Δήμαρχο Αθηναίων, Διευθυντή της Λαϊκής Τραπέζης, Διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου, Διοικητικό Συμβούλιο Λέσχης Ψυχικού, Εντευκτήριον Καΐρου, Ένωση Συγγραφέων Μουσουργών και Εκδοτών, Επίτροπο ελέγχου της Ε.Ε.Λ., Αχ. Καρανάσιο, Κινηματογραφική Ένωση, Κωνστ. Γ. Κοτζιά, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, Τάκη Μπαρλά, Νομάρχη Αττικοβοιωτίας, όμιλο Διανοουμένων και Φιλοτέχνων Λαρίσης, Πρόεδρο της Ακαδημίας, Αθηνά Ταρσούλη, Τράπεζα της Ελλάδος, Λίνα Τσαλδάρη, Υπουργείο Οικονομικών. Στον φάκελο που περιείχε αρχικά τις επιστολές υπήρχαν οι ενδείξεις «Αρχείον» και «Αντίγραφα διαφόρων εγγράφων». - Στην αλληλογραφία του έτους 1935 περιλαμβάνονται έγγραφα προς τους παραλήπτες: Αχ. Καρανάσιο, τα μέλη της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, Sattler Musallam, Σπ. Παναγιωτόπουλο και Ν. Σαντοριναίο, Πρόεδρο της Κυβερνήσεως, Λίνα Π. Τσαλδάρη, Ι. Τσαμαδό και ψήφισμα του Διοικητικού Συμβουλίου. Στον φάκελο της αλληλογραφίας 1935 υπήρχε η ένδειξη «Φάκελος Συμβουλίου». 1.2 Διοικητικά έγγραφα Μητρώα των μελών της Ένωσης. Λυτά φύλλα δεμένα με σπάγκο. Στον φάκελο υπήρχε η ένδειξη «Μητρώον μελών». Περιλαμβάνονται επίσης κατάλογος με τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και της Ένωσης,πρακτικά των Γενικών Συνελεύσεων της Ένωσης, έγγραφα σχετικά με τους ηθοποιούς και τους θεατρικούς συγγραφείς, προτάσεις προς το Διοικητικό Συμβούλιο της Ε.Ε.Λ., προσκλήσεις, σημειώσεις για την περιουσία της Ένωσης κ.ά.

Το περιεχόμενο των εγγράφων του αρχείου αφορά σε εγκυκλίους, επιστολές, αποφάσεις, αιτήσεις και αναφορές, οι οποίες προέκυψαν μέσα στα πλαίσια της διοικητικής δραστηριότητας του Τμήματος Επαγγελματικής Εκπαιδεύσεως, καθώς και στην υπηρεσιακή αλληλογραφία μεταξύ των σχολών και του Τμήματος.

Επαμεινώνδας Βαλσαμάκης ήταν γιος του εμποροκτηματία Αντωνίου Βαλσαμάκη και της Αμαλίας, εγκατεστημένων στη Ρουμανία, που καταγόταν από την Κεφαλονιά. Το 1906 η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου ο Επαμεινώνδας σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες και ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Δικαίου, της Φιλοσοφίας και των Πολιτικών Επιστημών. Έλαβε μέρος στους δύο Βαλκανικούς Πολέμους. Υπήρξε εξέχων δικηγόρος και αρθρογραφούσε σε εφημερίδες για δικαστικές υποθέσεις. Παράλληλα, αναμίχθηκε στην πολιτική, αρχικά ως βενιζελικός υποψήφιος βουλευτής Κεφαλονιάς (στις εκλογές του Μαΐου του 1915), κατόπιν ως υποστηρικτής του βασιλιά Κωνσταντίνου. Το 1935 εμφανίζεται φανατικός υποστηρικτής του Κονδύλη και της επαναφοράς της βασιλείας. Επίσης ασχολήθηκε με τη συγγραφή θεατρικών έργων με το ψευδώνυμο Όντας Βήτα, ενώ το 1935 έθεσε υποψηφιότητα ως έκτακτος καθηγητής Πολιτικής και Διπλωματικής Ιστορίας και του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου. Την ίδια χρονιά προσπάθησε να οργανώσει τμήμα ελλήνων εθελοντών για να πολεμήσουν με τα ιταλικά στρατεύματα στην Αιθιοπία. Υπήρξε δεινός ξιφομάχος, υποστηρικτής του θεσμού της μονομαχίας. Το αρχειακό υλικό αναφέρεται στη δράση του ως αρχηγού της ελληνικής λεγεώνας στη Γαλλία και στη στρατιωτική του δράση εν γένει, τις σπουδές του στη Γαλλία, στην υποψηφιότητά του για τη θέση καθηγητή στη Νομική, στην πολιτική του δράση, στα θεατρικά του έργα, στη συνεργασία του με το περιοδικό Detective, στις απόψεις του για την επαναφορά του θεσμού της μονομαχίας, στη σύνθεση ποιημάτων για διάφορους γνωστούς του, τον Κωνσταντίνο και τον Κονδύλη, στα σχέδια έκδοσης των ποιημάτων για τον Κωνσταντίνο. Περιέχονται επίσης πιστοποιητικά μελών της οικογένειάς του, φωτογραφίες καλλιτεχνών του κινηματογράφου (Γκρέτα Γκάρμπο κ.ά.), καθώς και φωτογραφίες των M. Nordau (1912), Maurice Rostand (1916) και Κώστα Βιδάλη με χειρόγραφες αφιερώσεις στον Βαλσαμάκη, σημειώσεις του στα γαλλικά και φυλλάδια με σατιρικά τραγούδια από τον πόλεμο του 1940. Τέλος, υπάρχουν φωτογραφίες του Βαλσαμάκη, του βασιλιά Κωνσταντίνου, του Κονδύλη κ.ά., που έχουν ενταχθεί στο Φωτογραφικό Αρχείο του Ε.Λ.Ι.Α.

Ο Επαμεινώνδας Βρεττός γεννήθηκε στην Ιθάκη το 1900. Αξιωματικός του Πυροβολικού, έλαβε μέρος στο ελληνοβουλγαρικό επεισόδιο του 1925-1926 και διετέλεσε διευθυντής του 2ου Επιτελικού Γραφείου της ΧΙΙ Μεραρχίας στην Αθήνα μεταξύ 1ης Οκτωβρίου 1938 και 30ης Μαΐου 1940 (αρχικά ως λοχαγός κι έπειτα ως ταγματάρχης). Στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου (1940-1941) έλαβε μέρος σε διάφορες μάχες μέχρι τον Απρίλιο του 1941. Το 1942 διέφυγε στη Μέση Ανατολή και στις 3 Ιανουαρίου 1943 διορίστηκε διοικητής της Ι Μεραρχίας ΜΑ. Στις 17 Ιανουαρίου 1943 μετατέθηκε στο ΙΙ Σώμα Πυροβολικού ΜΑ και στις 21 Μαρτίου 1944 στο ΓΕΣ (ΜΑ). Στο ΓΕΣ ανέλαβε διαδοχικά τις θέσεις του διοικητή στο Γραφείο Μελετών, στο ΙΙ Γραφείο και στο ΙΙ/β τμήμα (21/3/1944 – 15/8/1944). Στις 18 Νοεμβρίου 1944 επέστρεψε στην Αθήνα όπου συνέχισε να ασκεί τα καθήκοντά του στο ΓΕΣ. Την περίοδο του Εμφυλίου διετέλεσε γραμματέας του Α8 γραφείου του ΓΕΣ (διεύθυνση Πυροβολικού), διοικητής του 101 Συντάγματος Πεδινού Πυροβολικού (1947-1948), καθώς και επιτελάρχης της ΙΙ Μεραρχίας (1949). Μετά τη λήξη του Εμφυλίου διετέλεσε στρατιωτικός ακόλουθος της ελληνικής πρεσβείας στο Βελιγράδι (1951-1954), επιτελάρχης της 1ης Στρατιάς, (1954-1956), διοικητής Στρατηγείου Κεντρικής Ελλάδος (1956-1957) και υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ (1958-1959). Τέλος, υπήρξε πρόεδρος του Συνδέσμου Απομακρυσθέντων Αξιωματικών Στρατού μετά τη 16η Νοεμβρίου 1952 (ΣΑΑΣ). Τιμήθηκε με πολλά ελληνικά και ξένα παράσημα και μετάλλια. Το αρχείο περιέχει εκθέσεις, υπομνήματα, αναφορές, υπηρεσιακή αλληλογραφία σχετικά με την υπηρεσία του Επαμεινώνδα Βρεττού ως ταγματάρχη Πυροβολικού στη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου, ως διευθυντή στο 2ο Γραφείο του ΓΕΣ (σχέσεις με Αλβανία, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία, ζήτημα της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης, 1945-1946 και 1950-1951), ως γραμματέα της Διεύθυνσης Πυροβολικού του Α8 Γραφείου του ΓΕΣ, ως διοικητή του 101 Συντάγματος Πεδινού Πυροβολικού (1947-1948) και ως επιτελάρχη της ΙΙ Μεραρχίας (1949, σχετικά με τη δράση του Πυροβολικού στη διάρκεια του Εμφυλίου και την επιχείρηση «Πυρσός»). Περιέχεται επίσης αλληλογραφία από την υπηρεσία του ως στρατιωτικού ακολούθου στην ελληνική πρεσβεία στο Βελιγράδι (1953-1954), αλληλογραφία, υπομνήματα και εκθέσεις του Συνδέσμου Απομακρυσθέντων Αξιωματικών Στρατού μετά την 16η Νοεμβρίου 1952 (ΣΑΑΣ) (1957-1971), αποκόμματα εφημερίδων για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1970-1971), χειρόγραφες σημειώσεις για διάφορα στρατιωτικά θέματα.

Το αρχείο είναι αντίγραφο των επαναστατικών δράσεων και αγώνων που έλαβαν χώρα στις Αρχάνες Κρήτης το 1897.

Στη συλλογή του Ιστορικού Αρχείου συμπεριλαμβάνεται το σύνολο σχεδόν των λόγων που εκφωνήθηκαν σε εορτασμούς επετείων (π.χ. επέτειος καθιδρύσεως, τριών ιεραρχών, κ.λπ.) καθώς και εκδόσεις αφιερωμένες στις τελετές εορτασμού των 50, 75, 100, 150, 170 και 180 ετών από την ίδρυση του πανεπιστημίου.

Αναφορά του Επισκόπου Σκύρου Γρηγορίου στις 22 Μαρτίου 1829 προς τον Κυβερνήτη της Ελλάδας.

Οι Επιστημονικές Επετηρίδες περιλαμβάνουν επιστημονικές εργασίες και δημοσιεύσεις του διδακτικού προσωπικού του ΕΚΠΑ.

Περιέχει επιστολές, λογαριασμούς, ισολογισμούς, λογιστικές καταστάσεις, αποδείξεις (εισπράξεων και πληρωμών), διαταγές, κατάστιχα, γραμμάτια, γραμμάτια πληρωμής, αιτήσεις, δηλωτικά πλοίων, κ.ά.

Περιέχει επιστολές, λογαριασμούς, ισολογισμούς, λογιστικές καταστάσεις, αποδείξεις (εισπράξεων και πληρωμών), διαταγές, κατάστιχα, γραμμάτια, γραμμάτια πληρωμής, αιτήσεις, δηλωτικά πλοίων, κ.ά.

Το αρχείο περιλαμβάνει συμβόλαια, αλληλογραφία, ισολογισμούς κ.λπ..

Οι αρχειακές συλλογές της EΠΜΑΣ περιλαμβάνουν σειρές που τεκμηριώνουν την ιστορία του Μουσείου και την ιστορία της νεοελληνικής τέχνης. Οι σειρές εγγράφων που τεκμηριώνουν τη λειτουργία του Μουσείου διατηρούν το φράγμα της τριακονταετίας (ή πεντηκονταετίας ανάλογα με την περίπτωση) σαν όριο για την παράδοσή τους από τη διοίκηση στο επιστημονικό προσωπικό. Ο μεγαλύτερος όγκος των εγγράφων που είναι προσβάσιμα στους ερευνητές αφορούν στη συγκρότηση της συλλογής της Εθνικής Πινακοθήκης και περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, έγγραφα σχετικά με τις δωρεές και τα κληροδοτήματα προς το Μουσείο, τις αγορές έργων τέχνης και τις συνεδριάσεις των διοικητικών οργάνων του Μουσείου. Προσωπικά αρχεία καλλιτεχνών, το Αρχείο των νεωτέρων Καλλιτεχνών, και μεμονωμένα σύνολα τεκμηρίων αποτελούν το βασικό κορμό των υπόλοιπων συλλογών εγγράφων που απόκεινται στο Αρχείο της ΕΠΜΑΣ. Στο Αρχείο φυλάσσεται η συλλογή προσκλήσεων και φυλλαδίων εκθέσεων τέχνης, η οποία τεκμηριώνει το μεγαλύτερο τμήμα της εικαστικής κίνησης στην Ελλάδα από το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα έως τις μέρες μας και αποτελεί πολύτιμο εργαλείο έρευνας για το μελετητή της ιστορίας της νεοελληνικής τέχνης. Στα φωτογραφικά αρχεία της Εθνικής Πινακοθήκης έχουν κατατεθεί περισσότερες από 70.000 φωτογραφίες και αρνητικά που τεκμηριώνουν τα έργα και την ιστορία της Εθνικής Πινακοθήκης, καθώς και την ιστορία της νεοελληνικής φωτογραφίας. Παλιές λήψεις έργων από τις συλλογές του Μουσείου, από συλλογές άλλων ιδρυμάτων και ιδιωτικές συλλογές, στιγμιότυπα από την προετοιμασία και τα εγκαίνια εκθέσεων, φωτογραφίες που αποτυπώνουν την ιστορία του κτηρίου και των ανθρώπων της Πινακοθήκης συνθέτουν τις βασικές φωτογραφικές ενότητες που αφορούν στην ΕΠΜΑΣ. Περισσότερες από 25.000 φωτογραφίες και αρνητικά ελλήνων και ξένων φωτογράφων του 19ου και του 20ού αιώνα απαρτίζουν τις συλλογές που τεκμηριώνουν την ιστορία της νεοελληνικής φωτογραφίας. Απεικονίσεις προσώπων, μνημείων, τόπων και κτηρίων, σκηνές καθημερινής ζωής, στιγμιότυπα, ιστορικές και πολεμικές σκηνές συνθέτουν το μωσαϊκό των θεμάτων που αποτυπώνονται σε φωτογραφικές ενότητες που προήλθαν δωρεές, κληροδοτήματα και αγορές προς το Μουσείο.