Ο Γ.Β. Τσοκόπουλος (1871-1923) συνεργάστηκε ως δημοσιογράφος με χρονογραφήματα και άρθρα στις εφημερίδες Παλιγγενεσία, Αστραπή, Ν. Άστυ, Ν. Ημέρα, Αθήναι, Καιροί, Εστία. Διετέλεσε αρχισυντάκτης της εφ. Νέον Άστυ επί δώδεκα χρόνια, διευθυντής των εφημερίδων Ομόνοια Αλεξανδρείας (1893-1895), Καιροί (1915-1917) και Εστία (1920-1922). Δημοσίευσε λογοτεχνικά και άλλα κείμενά του σε πολλά περιοδικά. Χρησιμοποίησε τα ψευδώνυμα Φάλσταφ, Φιλέας Φογγ και Ριπ. Στα έργα του συγκαταλέγεται πλήθος θεατρικών και διηγημάτων, καθώς και μελέτες για τον καθημερινό βίο στο Βυζάντιο. Το αρχείο που φυλάσσεται στο ΕΛΙΑ περιλαμβάνει χειρόγραφα και δακτυλόγραφα λογοτεχνικών έργων και δοκιμίων του Γ.Β. Τσοκόπουλου, καθώς και χειρόγραφα λογοτεχνικών έργων του γιου του Ν.Γ. Τσοκόπουλου.

Ο Γεώργιος Κακουλίδης (1871-1945) ήταν αξιωματικός του Ναυτικού με σημαντική δράση την περίοδο 1904-1921 και στέλεχος των Φιλελευθέρων. Μετά την αποστράτευσή του πολιτεύτηκε στην Κοζάνη και εκλέχθηκε βουλευτής (1923, 1926, 1936) και γερουσιαστής (1929-1933) με το κόμμα των Φιλελευθέρων. Χρημάτισε γενικός διοικητής Θράκης (1929-1930) επί κυβερνήσεως Βενιζέλου. Το αρχείο περιλαμβάνει την προσωπική και υπηρεσιακή αλληλογραφία του Κακουλίδη (μεταξύ άλλων, επιστολές από και προς τον Ελ. Βενιζέλο και άλλα σημαντικά πρόσωπα της εποχής), εκθέσεις, ομιλίες, υπομνήματα και σημειώσεις των περιόδων κατά τις οποίες διετέλεσε βουλευτής, γερουσιαστής και γενικός διοικητής Θράκης, προσωπικά έγγραφα και άλλα.

Ο γλύπτης Γεώργιος Καστρομένος ή Καστριώτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1899 και πέθανε το 1969. Ο παππούς του Γεώργιος Καστρομένος, είχε λάβει μέρος στους απελευθερωτικούς αγώνες των Αθηνών κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821. Η αδελφή του πατέρα του, Αλέξανδρου Καστρομένου, Σοφία, ήταν σύζυγος του Ερρίκου Σλήμαν. Ο Καστριώτης πραγματοποίησε τις μαθητικές του σπουδές στο Παρίσι και συνέχισε τη φοίτησή του στη Σχολή Μηχανικών της Λωζάνης. Την ιδιαίτερη κλίση του στη γλυπτική την έδειξε από πολύ νωρίς και το 1926 αποφάσισε να επιστρέψει στο Παρίσι και να πραγματοποιήσει το όνειρο του, να ασχοληθεί με την γλυπτική. Μαθήτευσε δίπλα στον μεγάλο γλύπτη του 20ου αιώνα Émile-Antoine Bourdelle στην Ακαδημία Grande Chaumière και στο εργαστήριο του γλύπτη. Το 1928 επέστρεψε στην Αθήνα και το 1930 έδωσε εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο από όπου πήρε πιστοποιητικό ισότιμο με δίπλωμα. Εργάστηκε επίσης για ένα μικρό διάστημα ως έκτακτος συντηρητής στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Μουσείο Ακροπόλεως. Το εργαστήριο του βρισκόταν στην πατρική του κατοικία, σε ένα άνετο αρχοντικό στην περιοχή των Αμπελοκήπων, εκεί όπου διέμεινε μέχρι το 1966. Πήρε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και διακρίθηκε πολλές φορές. Η πρώτη προσωπική του έκθεση πραγματοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 1958 με 70 γλυπτά στην αίθουσα του ‘Παρνασσού.’ Το 1965 διοργανώθηκε δεύτερη ατομική του έκθεση στην Ελληνοαμερικανική Ένωση με 72 γλυπτά. Ανάμεσα σε αυτά και η κεφαλή του Αμερικανού Προέδρου των Η.Π.Α. Τζον Φ. Κέννεντυ. Το έργο του αυτό το πραγματοποίησε αμέσως μετά τη δολοφονία του Κέννεντυ και το απέστειλε, μέσω του πρεσβευτή των Η.Π.Α στη χήρα του δολοφονηθέντος Προέδρου Τζάκυ Κέννεντυ. Έργα του βρίσκονται στην Ιθάκη, τη Ζάκυνθο, στην Εθνική Πινακοθήκη. Ογδόντα από τε έργα του δωρήθηκαν από τη σύζυγό του στη Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου Πειραιά όπου εκτίθενται σε ειδική αίθουσα που φέρει το όνομα του. Η Μαίρη Καστριώτου έχει επίσης δωρίσει στα Αρχεία της Γενναδείου Βιβλιοθήκης τρία έργα του καλλιτέχνη. Πρόκειται για ένα γλυπτό μεταλλικό στεφάνι, τη γύψινη προτομή της Σοφίας Σλήμαν – το πρόπλασμα βάσει του οποίου έγινε η προτομή της Σοφίας που κοσμεί τον περίβολο του Νοσοκομείου Σωτηρία - και μία πήλινη γυναικεία προτομή μικρού μεγέθους. Το Αρχείο Γ. Καστριώτη περιήλθε στις συλλογές των Αρχείων της Γενναδείου Βιβλιοθήκης το 2000 μετά από δωρεά της συζύγου του γλύπτη Μαίρης Καστριώτου. Η κα Καστριώτου εμπλούτισε το αρχείο του συζύγου της άλλες δύο φορές το 2002 και το 2005. Το αρχείο παρέμενε ανοιχτό στο κοινό με την αρχική διάταξη του υλικού από την ίδια την δωρήτρια χωρίς άλλη επεξεργασία (βλέπε καταγραφή αρχείου γλύπτη Γ. Καστριώτη, σελίδες 6). Η εκ νέου επεξεργασία του υλικού και η διάταξή του σε έξι πλέον ενότητες άρχισε στα μέσα του 2014 και ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο του 2015. Έγινε πλήρης καταγραφή της αλληλογραφίας και των λοιπών τεκμηρίων. Περιλαμβάνει πλούσιο υλικό για την επαγγελματική και καλλιτεχνική σταδιοδρομία του Γ.Κ. και υλικό σχετικό με την οικογένεια Καστριώτη (αλληλογραφία μελών της οικογένειας). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι επιστολές Σοφίας και Ερρίκου Σλήμαν προς τον Αλέξανδρο και την Αναστασία Καστρομένου, τους γονείς του Γ. Καστριώτη. Το Αρχείο Γ. Καστριώτη διαρθρώνεται σε έξι ενότητες: Ι. Αλληλογραφία, ΙΙ. Οικογενειακά τεκμήρια, ΙΙΙ. Οικογενειακά και Προσωπικά τεκμήρια Γ.Κ., IV. Προσχέδια έργων Γ.Κ., V. Ευρεσιτεχνίες Γ. Κ., VI. Έργα Γ.Κ.

Ο Γεώργιος Καφαντάρης (1873-1946) ήταν ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του χώρου των βενιζελικών. Εξελέγη επανειλημμένα βουλευτής Ευρυτανίας και διετέλεσε υπουργός Γεωργίας, Εσωτερικών και Δικαιοσύνης. Ήταν εκδότης του περιοδικού Πολιτική και Κοινωνική Επιθεώρησις και έγραψε πολλά άρθρα, πολιτικές και κοινωνικές μελέτες. Το αρχείο περιλαμβάνει αλληλογραφία του ζεύγους Γεωργίου και Μαρί Καφαντάρη, και πιο συγκεκριμένα: – Επιστολές Ντίνου Παπαλεξόπουλου προς την αδελφή του Μαρί και τον Γεώργιο (Παρίσι, Ιανουάριος –Απρίλιος 1921). – Επιστολές του Καφαντάρη προς τον πατέρα του, τη σύζυγό του και τις δεσποινίδες Παπαλεξοπούλου. – Ταχυδρομικά δελτάρια με παραλήπτες τους Μαρί και Γεώργιο Καφαντάρη (1922-1940). – Διάφορα τεκμήρια: (φωτογραφία, προσκλητήριο γάμου της κόρης του ναυάρχου Παπαλεξόπουλου κ.λπ.).

Αρχείο Γεώργιου Κοκολάκη ("Γιώργη Μεσογειακού"): επιστολές, δημοσιεύσεις.

Το αρχείο περιλαμβάνει υλικό σχετικά με τις δραστηριότητες του Γ. Κουμάντου ως δικηγόρου και καθηγητή πανεπιστημίου, καθώς και ως μέλους ή ως προέδρου διαφόρων επιτροπών.

"Αρχείο" Γεώργιου Κυριάκου Κοκκολάκη (ψευδώνυμο: Γιωργής Μεσογειακός): αλληλογραφία, περιουσιακά, αιτήσεις και υπομνήματα, εκδόσεις και αποκόμματα εφημερίδων.

Ο Γεώργιος Λαμπάκης γεννήθηκε το 1854 στην Αθήνα. Φοίτησε στη Ριζάρειο Σχολή και σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια στη Γερμανία. Εξελέγη υφηγητής Χριστιανικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ίδρυσε τη Χριστιανική Αρχαιολογική Εταιρεία. Συνέγραψε πολλά έργα μεταξύ των οποίων: "Χριστιανική Αρχαιολογία Μονής Δαφνίου", "Γενική εισαγωγή στην Θρησκευτική Αρχαιολογία", και άλλα έργα θρησκευτικού περιεχομένου. Από το 1903 μέχρι τον θάνατό του, το 1913, είχε τη θέση του ιδιαιτέρου γραμματέα της βασίλισσας Όλγας. Παρουσίαση περιεχομένου: Επιστολές του N. P. Philosophow (γραμματέα της βασίλισσας), και επιστολές ελλήνων επιστολογράφων από την Αθήνα και την επαρχία σχετική με αιτήματα για εργασία και γενικότερα διευκολύνσεις λόγω της θέσης του Λαμπάκη ως ιδιαιτέρου γραμματέα της βασίλισσας Όλγας. Μέρος της αλληλογραφίας του είναι με ιερείς και αφορά την κίνηση πωλήσεων των βιβλίων του. Φάκελος 1: Αρχείο Γ. Λαμπάκη Υποφάκελος 1.1: Αλληλογραφία (1890-1910). Υποφάκελος 1.2: Αλληλογραφία (1911). Υποφάκελος 1.3: Αλληλογραφία (1912-1914). Υποφάκελος 1.4: Ποικίλα. Αγγελίες για εγγραφές συνδρομητών στα βιβλία του Λαμπάκη "Επτά αστέρες της Αποκαλύψεως", "Λειτουργικόν εγκόλπιον", "Βυζαντινή Πινακοθήκη", αποδείξεις συνδρομών σε περιοδικά, κατάσταση ημερήσιας διατροφής υπόδικων φυλακών Λαμίας. Υποφάκελος 1.5: Γεώργιος Λαμπάκης (υιός;). Επιστολή του προς τον διευθυντή του Ινστιτούτου Χημείας στο Nancy, κενοί φάκελοι, σημειωματάρια Μαθηματικών και Χημείας, σημειώσεις για τη διδασκαλία των Νέων Ελληνικών και επί εργατικών ζητημάτων (1919-1937).

Η νεοελληνική μουσική και η αισθητική και θεωρητική υπόστασίς της (ανέκδοτη (;) μελέτη Γεωργίου Λαμπελέτ).

Ο Γεώργιος Λιναράς ήταν μαχητής του ΕΔΕΣ. Το αρχειακό υλικό περιλαμβάνει ένα πιστοποιητικό στρατολογίας (1940) και μία διαταγή του Γενικού Αρχηγείου των Εθνικών Ομάδων Ελλήνων Ανταρτών (ΕΟΕΑ) σχετικά με την απονομή παρασήμων σε μαχητές για τη συμμετοχή τους στην Αντίσταση.

Αποκόμματα ελληνικών και ελληνοαμερικανικών εφημερίδων που αφορούν την επίσκεψή του στις Η.Π.Α. τον Ιανουάριο του 1950 και τη δράση του ως διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος την περίοδο 1943-1950. Επίσης, περιέχονται οικογενειακά πιστοποιητικά και αλληλογραφία του Donald Victor Mikizinsky με τη μητέρα του Σόνια Μαντζαβίνου και τον Γεώργιο Μαντζαβίνο (1926-1949).

Προσωπικό αρχείο του Γεώργιου Μιστριώτη, περιλαμβάνον ακέφαλα ή κολοβά χειρόγραφα τυπωθέντων συγγραμμάτων αυτού, ιδιωτικές επιστολές, φωτογραφίες, επισκεπτήρια, τίτλους σπουδών, διπλώματα παρασήμων, γράμματα Πατριαρχών Ιεροσολύμων και Κωνσταντινούπολης, σχέδια ομιλιών και μαθημάτων, κ.ά.