Η Μέδουσα είναι το ψηφιακό αποθετήριο της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης της Βέροιας. Μία συνεχώς αυξανόμενη ψηφιακή ηλεκτρονική βιβλιοθήκη που συγκεντρώνει την πνευματική, ιστορική και πολιτιστική παραγωγή της πόλης της Βέροιας, της ευρύτερης περιοχής της Ημαθίας και όχι μόνο. Ξεκίνησε τη λειτουργία της το 2008. Η ψηφιοποίηση της συλλογής της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Βέροιας πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του έργου «Ψηφιοποίηση Υλικού Δημόσιων Βιβλιοθηκών» του Επιχειρησιακού προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας» που ήταν ένα από τα μεγαλύτερα έργα ψηφιοποίησης στη χώρα μας. Μετά το τέλος του έργου η ΔΚΒΒ δημιούργησε το δικό της ψηφιακό αποθετήριο και συνεχίζει να ψηφιοποιεί υλικό με δικά της μέσα.

Στη συλλογή περιλαμβάνονται μελέτες της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (1926-1930, 1940, 1955-1962, 1931-1940, 1951, 1960-1985, 1961, 1967, 1980, 1994).

Μελέτες και σημειώσεις του Δημήτρη Γληνού.

Αντωνίου Φ. Χαψά, "Η ψυχαγωγία των αρχαίων Ελλήνων" (δακτυλόγραφο μελέτης).

Φύλλα εντύπου που εκδιδόταν στην Αθήνα

Φύλλα εντύπου που εκδιδόταν στην Αθήνα

Φύλλα εντύπου που εκδιδόταν στην Αθήνα

Φύλλα περιοδικού που εκδιδόταν στην Αθήνα

Απόσπασμα διατριβής επιγραφόμενο "Μέρος Γ' Άσματα δημώδη και μύθοι των Ελληνογλώσσων κατοίκων της Καππαδοκίας".

Ψηφιοποιημένη εκδοχή της συλλογής φωτιστικών μέσων του ΝΟΗΣΙΣ.

Συλλογή φωτογραφιών και όπλων από τη συμμετοχή των Ελλήνων και Αιγυπτιωτών στρατιωτών στις στρατιωτικές επιχειρήσεις των Συμμάχων στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, την Ιταλία και το Αιγαίο κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μεταλλεία Βωξίτου Ελευσίνος και προσωπικό αρχείο Στέφανου Εξαδάκτυλου.

Στοιχεία για τα σχετιζόμενα πρόσωπα: Ο Παναγιώτης Αντωνιάδης ήταν επιχειρηματίας στην Κωνσταντινούπολη. Ο μηχανικός Αλέξανδρος Αντωνιάδης (δεν έχει συγγένεια με τον Π. Αντωνιάδη) ήταν βουλευτής Αδριανούπολης, μέλος του υπουργείου εξωτερικών του Βενιζέλου, και συμμετείχε ως διπλωματικός αντιπρόσωπος σε διάφορες αποστολές. Ήταν επίσης μέλος της επιτροπής του Υπουργείου Εξωτερικών που ασχολούνταν με τους πρόσφυγες από τη Βουλγαρία (μετά το 1919) και αντιπρόσωπος των εταιρειών Port de Salonique et Companie Francaise du Levant την εποχή εκείνη. To 1919 είχε συνοδεύσει επίσης τον Σαχτούρη στη Θράκη κατόπιν εντολής του Βενιζέλου ως τεχνικός σύμβουλος του Ανώτατου Συμβουλίου. Πριν ασχοληθεί με τα μεταλλεία Παγγαίου είχε ανοίξει τα ανθρακωρυχεία στην Ποντοηράκλεια, είχε χτίσει ένα εργοστάσιο τσιμέντου και ένα βυρσοδεψείο στο Γεντί Κουλέ και είχε κάνει πολλές μελέτες για μεταλλεία και δάση στην Τουρκία. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου διηύθυνε τα μεταλλεία λιγνίτη της Εύβοιας. Ιδιοκτήτες των μεταλλείων χαλκοπυρίτου και σιδηροπυρίτου ήταν οι Π. Αντωνιάδης, ο μηχανικός Αλ. Αντωνιάδης, ο Π. Γεωργιάδης και ο Ι. Ιωαννίδης. Μετά το 1923 και το θάνατο του Π. Αντωνιάδη, ανέλαβαν οι αδελφοί του Αλ. Αντωνιάδης (ως το 1927 που πέθανε) και Γεώργιος Αντωνιάδης και αργότερα τα παιδιά του τελευταίου Μαρία (σύζυγος Πλάτωνα Καράβα), Δημήτριος και Σοφία (σύζυγος Σπ. Σολομωνίδου). Μετά το 1928 μεταξύ των ιδιοκτητών περιλαμβάνεται και ο Β. Καζαντζής ενώ απουσιάζει ο μηχανικός Αλ. Αντωνιάδης. Περιεχόμενο: - Αλληλογραφία μεταξύ του Αλέξανδρου Αντωνιάδη και του Παναγιώτη Αντωνιάδη σχετικά με την έναρξη λειτουργίας πέντε μεταλλείων στο Παγγαίο όρος. Στην αλληλογραφία τους (1919-1923) προσδιορίζεται ο τρόπος λειτουργίας τους, η ανάληψη των αναγκαίων δαπανών (μελέτες από ειδικούς, διάνοιξη σιδηροδρομικών γραμμών, σύνδεση με λιμάνι, κλπ), η απόφαση του υπουργείου οικονομικών για την άδεια εκμετάλλευσης των μεταλλείων, καθώς και διάφορα αποτελέσματα αναλύσεων. Επίσης προσδιορίζεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς. - Ποικίλα έγγραφα σχετικά με τις κληρονομιές (επιστολές, συμβολαιογραφικά, διαθήκες, κ.ά.). - ΦΕΚ παραχώρησης μεταλλείων στους Π. Αντωνιάδη, Π. Γεωργιάδη, Ι. Ιωαννίδη και Β. Καζαντζή (1928-1930). - Έγγραφα εξόδων και αναλύσεις των μεταλλευμάτων (1923-1941). - Προσύμφωνα αγοράς μεταλλείων, μεταγραφές ιδιοκτησίας μεταλλείων. - Κοινοποιήσεις και εξώδικα των υπουργείων στους κληρονόμους κατά την περίοδο 1979-1989, όταν τους είχε αφαιρεθεί το δικαίωμα μεταλλειοκτησίας. - Φωτοαντίγραφα εγγράφων που παραμένουν στην κατοχή της δωρήτριας

Η συλλογή μεταλλοτεχνίας περιλαμβάνει αντικείμενα που χρησιμοποιούνταν για την κάλυψη οικιακών αναγκών (τροφή, φωτισμός, θέρμανση, καθαριότητα), σε αγροτικές ασχολίες (γεωργία, κτηνοτροφία) και στη θρησκευτική λατρεία. Η συλλογή περιλαμβάνει αντικείμενα κατασκευασμένα από χαλκό (μπακίρι), ορείχαλκο (μπρούντζο), σίδερο, ατσάλι και καλάι (μείγμα από μολύβι και κασσίτερο).