Η συλλογή των Εφημερίδων και Περιοδικών περιλαμβάνει μέρος από τίτλους εφημερίδων και περιοδικών που εκδόθηκαν στην Βέροια από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι τις μέρες μας. Πιο συγκεκριμένα παρέχει πρόσβαση στις τοπικές εφημερίδες όπως ΑΣΤΗΡ, ΘΑΡΡΑΛΕΟΣ, ΦΡΟΥΡΟΣ ΤΗΣ ΗΜΑΘΙΑΣ, ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ, ΒΕΡΟΙΑ, ΚΕΡΚΙΔΑ, ΛΑΟΣ, ΗΜΕΡΗΣΙΑ, ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ, ΗΜΑΘΙΩΝ, ΕΞΟΡΜΗΣΙΣ, ΑΡΓΟΝΑΥΤΗΣ, Η ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ καθώς και σε τοπικά περιοδικά όπως ΝΙΑΟΥΣΤΑ, ΛΑΜΔΑ, ΧΡΟΝΙΚΑ, ΑΓΙΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ και ΑΡΩΜΑ ΞΗΡΟΛΙΒΑΔΟΥ.

Η συλλογή περιλαμβάνει θρησκευτικές και πολιτικές εφημερίδες και περιοδικά με θρησκευτικό και κοινωνικό περιεχόμενο τοπικού και ειδικού ενδιαφέροντος.

Συλλογή περιοδικών και εφημερίδων που εκδίδονταν από Έλληνες στη Μικρά Ασία. Ενδεικτικοί τίτλοι: "Νεολόγος", "Αμάλθεια", "Πρόοδος", "Απογευματινή", "Ηχώ", "Ανατόλ Αχτερί", "Εκκλησιαστική Αλήθεια", "Ξενοφάνης", "Μικρασιατικά Χρονικά"

Η συλλογή περιλαμβάνει εφημερίδες και περιοδικά της Πόλης (Ελευθεροτυπία, Ισοπολιτεία, Πρόοδος, Πρωία) και της Σμύρνης (Αμάλθεια, Αρμονία, Εστία, Κόσμος)

Δύο (2) ιστορικά έγγραφα των ετών της Κατοχής: 1. Έγγραφο της Στρατιωτικής Γερμανικής Διοίκησης προς την Εφορία Καπνού Πατρών, 2. Έγγραφο της Εφορίας Καπνού Πατρών προς το Υπουργείο Οικονομικών επί εντύπου των Ιταλικών αρχών Κατοχής.

Η συλλογή λαϊκής ζωγραφικής του Μουσείου περιλαμβάνει έργα εκκλησιαστικά και κοσμικά, μεταξύ των οποίων και δημιουργίες του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ. Πρόκειται για κινητά ζωγραφικά έργα του και μια αυτοτελή τοιχογραφημένη αίθουσα από σπίτι της Λέσβου, που έχει μεταφερθεί στον εκθεσιακό χώρο του μουσείου.

Στο τμήμα αυτό εκτίθεται ένας σημαντικός αριθμός από ζώα και πουλιά της Σάμου, της Ελλάδος, αλλά και από άλλα μέρη του κόσμου.

Η Αγία Γραφή στην τουρκική γλώσσα (Κωνσταντινούπολη, έκδοση 1866).

Φύλλα εφημερίδας που εκδιδόταν στην Αθήνα (1865-1880)

Φύλλα εφημερίδας που εκδιδόταν στη Σμύρνη τα έτη 1852-1857, 1865-1877, 1888

Το πρόγραμμα αυτό προέκυψε από την ανάγκη να ερευνηθεί ο βαθμός της διασποράς των προσφύγων από την ίδια οικιστική ενότητα ή εκκλησιαστική επαρχία στην Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά την εγκατάστασή τους στην Ελλάδα. Οι πληροφορίες για τη γεωγραφία της εγκατάστασης στην Ελλάδα των ελληνορθόδοξων προσφύγων από τη Μικρά Ασία, την Ανατολική Θράκη και τον Καύκασο αντλήθηκαν από το «Βιβλίο Εκκλησιαστικών Επαρχιών και Εκτιμητικών Επιτροπών» που βρίσκεται στο αρχείο των Εκτιμητικών Επιτροπών του Υπουργείου Γεωργίας και είναι κατατεθειμένο στα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Πρόκειται για ένα συγκεντρωτικό κατάλογο όλων των επαρχιών με το όνομα της κοινότητας στο τόπο προέλευσης, την έδρα επιτροπής, τον αριθμό των δηλώσεων που υποβλήθηκαν και το ποσό της αποζημίωσης. Για το θέμα των ποσοτικών στοιχείων που εμφανίζονται, δηλαδή του αριθμού των δηλώσεων είναι απαραίτητη μία διευκρίνηση. Δεν παρουσιάζουν τη δημογραφική κατάσταση των κοινοτήτων της Μικράς Ασίας και της Ανατολικής Θράκης για την οποία ο ιστορικός θα πρέπει να ανατρέξει σε άλλες πηγές. Έχουμε μόνο τάξεις μεγέθους του προσφυγικού πληθυσμού στην Ελλάδα και την αποτύπωση μιας κατάστασης, αυτής του 1926, χρόνο κατά τον οποίο η εγκατάσταση των προσφύγων είχε σε αρκετά μεγάλο βαθμό ολοκληρωθεί. Από την επεξεργασία των ποσοτικών στοιχείων της πηγής προέκυψαν τα εξής: τη μεγαλύτερη διασπορά παρουσιάζουν οι πρόσφυγες από τις εκκλησιαστικές επαρχίες Δέρκων, Ηρακλείας και Ραιδεστού, Θεοδοσιουπόλεως, Ικονίου, Κολωνίας, Μετρών, Νικαίας, Νικομηδείας, Προικοννήσου, Ροδοπόλεως, Συληβρίας, και Χαλδείας και Κερασούντος. Από τις υπόλοιπες επαρχίες, το 1926, ένα μεγάλο ποσοστό προσφύγων προερχόμενων από την ίδια εκκλησιαστική επαρχία, από 75% έως 95% ήταν εγκαταστημένοι σε τρεις επαρχίες.

"Η Δημοκοπία αγωνιζομένη να δημιουργήση αγροτικόν ζήτημα ε Ηπείρω και Θεσσαλία", εν Αθήναις εκ του Τυπογραφείου Ανδρέου Κορομηλά.

Έντυπο υπό τον τίτλο "Η κατά την 19 Ιανουαρίου 1853 ενώπιον του Αρείου Πάγου δίκη του Θεόφιλου Καΐρου...". Εν Αθήναις, εκ της Τυπογραφίας Ιω. Αγγελοπούλου, 1853.

Σε σύγκριση με άλλες εβραϊκές κοινότητες ανά την Ελλάδα, η εβραϊκή κοινότητα του Βόλου είχε πολύ λιγότερα θύματα στο Ολοκαύτωμα. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι πολλές εβραϊκές οικογένειες του Βόλου αναζήτησαν και βρήκαν καταφύγιο στα ορεινά χωριά του Πηλίου. Η έρευνα, στη διάρκεια της οποίας καταγράφτηκαν 9 μαρτυρίες, αποσκοπούσε στην καταγραφή της εμπειρίας αυτών των ανθρώπων, τόσο κατά τη διάρκεια της «αυτο-εξορίας» τους στο Πήλιο όσο και κατά την επιστροφή τους στην πόλη.

"Η Εικονογραφημένη Ελλάς. Τράπεζαι, Εμπόριον, Βιομηχανία, Αθήναι 1925". Έκδοση με σύντομες περιγραφές βιομηχανικών μονάδων, τραπεζών και επιχειρήσεων ανά την Ελλάδα. Οι περιγραφές συνοδεύονται από φωτογραφικό υλικό.